Bijbelteksten

Bekijken Bijbelteksten
Trefwoord
Vasten (Bidden en Vasten)
Categorie
Verschillen in bijbeluitleg
Toelichting
Vasten: een bijbelse opdracht Vasten betekent 'niet eten' naar het griekse woord nesteo (ne = niet en steo = eten). We kunnen praktische bezwaren serieus benaderen en voor praktische problemen een oplossing zoeken, doch dit neemt niet weg, dat we het vasten serieus moeten nemen, daar we anders de Bijbel niet serieus nemen. De verschillende vormen van vasten zijn het absoluut en het gedeeltelijk vasten. In de Bijbel is sprake van vasten gedurende een dag, maar ook perioden van drie en zelfs van 40 dagen. Vasten betekent: een gebed zonder woorden. Volharding tot aan beëindiging. Dit duurt langer dan een gebed. Bidden is niet vasten, vasten is niet bidden! Vasten en bidden behouden hun eigen functie. Gebed wordt wel bekrachtigd door vasten. Het onderstreept het gebed. Een vastend mens drukt in dat vasten als het ware een voortdurend gebed uit! Vasten in de Bijbel In de Bijbel wordt het vasten toegepast in heel verscheidene situaties: bij verootmoediging en bekering, bij rouw, in grote nood, bij het zoeken naar inzicht in Gods Woord, in het zoeken naar Zijn leiding en in de geestelijke strijd. En als we die situaties bekijken, dan zien we dat wij in ons leven en onze samenleving vaak voor soortgelijke noden, vragen, problemen en rampen komen te staan. Waarom is vasten in onze tijd dan toch een stiefkind in onze dienst aan God? Zeker, vasten is niet altijd gemakkelijk, maar mag ons geestelijk leven iets kosten? Kiezen we misschien liever voor een gemakkelijk christendom en vasten we alleen als de nood heel erg hoog is? Afhankelijkheid De apostelen vastten vaak bij belangrijke beslissingen. Voordat Paulus en Barnabas werden uitgezonden, werd er weer gevast en gebeden en werd hen de handen opgelegd (Handelingen 13:1-3). In de resultaten bevestigde God op machtige wijze dat dit zendingsinitiatief van Hem uitging. Paulus volgde dit voorbeeld ook bij belangrijke besluiten die hij nam in de gemeentes (Handelingen 14:23). Het was van vitaal belang dat de juiste mensen hiervoor aangewezen werden. Hoe vaak vasten wij eerst voordat we grote plannen maken, visiestukken schrijven en doelen bepalen? Zouden niet al onze kerkvergaderingen, commissies en synodes waar belangrijke besluiten genomen moeten worden, vergezeld moeten gaan van vasten? Bezinning Vasten is in deze gevallen niet zozeer een ondersteuning van een gebed om iets te ontvangen of gedaan te krijgen. Nee, het is vooral streven om Gods wil te verstaan en onze wil in lijn te brengen met Zijn wil. Vasten is in de eerste plaats altijd een geestelijke oefening tot bezinning. Door afstand te nemen van onze fysieke behoeften en het lichaam te disciplineren, wordt het gemakkelijker onze gedachten te disciplineren en ons te concentreren op God. We worden dan ontvankelijker voor Gods aanwijzingen en leiding. Het vasten geeft ons meer tijd om met Hem te zijn. Niet eten alleen is soms niet voldoende. In onze drukke digitale samenleving moet vasten misschien ook inhouden dat we ons afsluiten voor de media, speciaal die indringende tv, en de computer. Op één website over vasten werd een ‘technologievasten’ bepleit: even geen computer, geen mobieltje, geen mp3-speler die voortdurend de stilte verdrijft. Want kan de Here nog spreken door die informatielawine heen? Geestelijke strijd Het Nieuwe Testament noemt nog een belangrijke functie van het vasten die ook juist in de zending veel gebruikt wordt: geestelijke strijd. Toen de discipelen geconfronteerd werden met een bepaalde demonische macht, zei de Here Jezus daarvan: ‘Dit geslacht vaart niet uit dan door bidden en vasten’ (Mattheüs 17:21). De ervaring leert dat in de geestelijke strijd, wanneer we in het werk van de Here geconfronteerd worden met geestelijke tegenstand of demonische aanvallen, vasten een belangrijk wapen is. In veel zendingslanden is het vasten voor gelovigen een vanzelfsprekend en vast onderdeel in de geestelijke strijd, die ze vaak als heel reëel ervaren. De kracht van vasten Vasten als ondersteuning van ons gebed is een krachtig onderdeel van de middelen die we hebben om de geestelijke strijd te voeren. En het heeft grote en vaak verrassende resultaten. "Dus vastten wij en smeekten onze God hierover, en Hij liet Zich door ons verbidden", schreef Ezra (Ezra 8:23). Hun verootmoediging en hun gebed hadden gevolgen. Kunnen we God ompraten? Nee, maar tegelijkertijd laat de Bijbel zien dat Hij gebed verwacht en het verhoort, er kracht aan verleent, en nog meer zo als het gepaard gaat met vasten. Wat zou er gebeuren als we dit onderdeel van de ‘dienst des Heren’ serieus zouden nemen en het regelmatig beoefenden? Twee waarschuwingen Tegelijkertijd moeten daar twee waarschuwingen bij geplaatst worden. Vasten is geen middel om God te manipuleren. Dat is onmogelijk, maar ook tegengesteld aan het geloof. Vasten moet er niet op gericht zijn te krijgen wat wij willen, maar op het onderwerpen van onze wil aan Zijn wil (en dat is vaak een grote klus!) en zo te ontvangen wat Hij wil geven. Een tweede waarschuwing is dat we God er niet mee kunnen afkopen. Vasten vervangt niet de noodzaak Hem te gehoorzamen. Dat is de achtergrond van het bekende gedeelte over vasten in Jesaja 58, waar het volk zegt: "Waarom vasten wij, als Gij er toch niet op let?" God laat hen vervolgens zien wat er mis is: ze breken met Zijn geboden, ze schenden de sabbat, ze onderdrukken de zwakken, ze negeren de armen, ze handelen goddeloos (Jesaja 58:2-8). Vasten als aanbidding Vasten heeft alleen zin als we ons ook bekeren van onze zonden en Gods Woord gehoorzamen. Vasten is geen vrijbrief om vervolgens Gods Woord naar onze hand te zetten en te doen wat we maar willen. Dat brengt ons weer terug bij het begin. Vasten heeft altijd te maken met verootmoediging, met bekering en met onderwerping. We belijden daarmee dat we beseffen dat we in de schuld staan bij God en van Zijn genade leven. We laten ermee zien dat we ons overgeven aan Hem. Vasten is een onderdeel van aanbidding. Vasten hoort bij de ‘dienst des Heren’. Vormen van vasten Absoluut vasten Onthouden van eten en drinken. Dit komt het minst voor. Gewoonlijk niet langer dan drie dagen. Anders kan het schadelijk zijn voor het lichaam, het lichaam kan niet langer zonder water. Er zijn ook enkele voorbeelden van langer vasten, waarbij niet speciaal vermeld wordt of men zich in die tijd alleen van vast voedsel onthield. Driedaags vasten Voorbeelden in de Bijbel van een driedaags vasten: - Paulus at en dronk niet voor drie dagen (verslagenheid, ootmoed, afwachten op Gods plan)(Handelingen 9:9. - Esther vaste drie dagen met Mordechai, de Joden in Susan en haar hofhouding. Na de periode van vasten naderde Esther voor de koning. Vasten kan een voorbereiding zijn voor bijzonder gebed tot God! Wat stond er veel op het spel. Haar gebed werd verhoord, er waren geen geestelijke ervaringen, maar wel een afwending van het gevaar (Esther 4:16). - Rouw over zonde van het volk: 1 dag (Ezra 10:6:). Veertig dagen vasten Er zijn enkele voorbeelden in de Bijbel van mensen die veertig dagen hebben gevast! - Mozes was twee keer veertig dagen in Gods directe tegenwoordigheid bij de wetgeving (Deuteronomium 9:9 en 18, Exodus 34:28). - Na veertig dagen ontving Elia zijn eerste voedsel via een engel. Beide mannen (typen van de wet en de profeten, die vervuld werden in de verschijning van de Zoon) waren op de Berg der Verheerlijking. Beiden hadden ook een bovennatuurlijk einde (1Kononingen 19:8). - Jezus vastte veertig dagen in de woestijn, waarna hij werd verzocht in confrontatie met satan. Tevens was dit ook een toerusting voor zijn taak (Mattheüs 4:2). In deze gevallen ging het niet om God tot iets te brengen. Elk voorbeeld geeft een unieke situatie weer. Bij Jezus zouden we kunnen denken aan het binden van de satan, alvorens diens huis in te gaan (Mattheüs 12:29). Gedeeltelijk vasten In Daniël 10:3 lezen we dat hij geen smakelijke spijze (vlees en wijn) tot zich nam. Hij zocht de Heer. Verootmoediging vanwege de nood en de toestand van Gods volk. Na het vasten kwam Gods boodschap tot hem. - Geschikt voor langere perioden van vasten (wel regelmaat aanhouden). - Geschikt voor hen, die nooit eerder hebben gevast, als voorbereiding op totaal vasten. - Geschikt voor ouderen, zwakken of zieken of zij die door zwaar werk niet in staat zijn tot algeheel vasten. Ook andere omstandigheden kunnen een rol spelen. Vasten heeft zeker grote waarden. Toch moet er in een totaal vasten grotere kracht en intensiteit aanwezig zijn, daar dit het meest voorkomt. In Daniël 9:3 lezen we ook over normaal vasten, zoals Daniël dit ook kende. Vasten en het lichaam Het lichaam is voor de Here (1 Korinthiërs 6:19). Ook in het vasten is dit mogelijk. Vasten is lichamelijk gezond! (Overtollige vetten en reserves worden ‘eindelijk’ een keer weggewerkt). Er zijn verschillende fasen waar men doorheen gaat: a. Eerste paar dagen een hongergevoel. Dit verdwijnt daarna. b. Enkele dagen van slapte/zwakte. c. Alles gaat daarna gemakkelijker. Weinig hongergevoel, af en toe wat slapjes. Na zo’n drie weken tot veertig dagen wordt het hongergevoel weer heel sterk. Het vasten op zich is niet echt populair. De noodzaak wordt vaak niet gezien en men gebruikt wel het ongegronde excuus dat het ongezond zou zijn. Geestelijke houding in het vasten Men vast niet voor de mensen maar voor God! (Mattheüs 6:2,5 en 16) Jezus gaat ervan uit dat deze zaken in het geloofsleven plaats hebben. Niet voor de mensen, maar voor God! Niet uitwendig maar inwendig. We vasten ook niet direct om iets van God ‘gedaan’ te krijgen of af te dwingen. (Zacharias 7:5) De Here Jezus noemt drie dingen voor een discipel: a. Geven. b. Bidden. c. Vasten. Ze worden ook afzonderlijk genoemd. Toch heeft elk zijn eigen plaats. Bron : www.schatkamervoordewereld.nl, Internet Ministries Vasten is het vrijwillig onthouden van voedsel voor geestelijk doeleinden. Het doel van vasten is in de eerste plaats verootmoediging (nederig onderwerpen aan God). De kracht van gebed Gebed doet God bewegen. Vasten is: Mijn honger en dorst naar U toe is groter dan mijn honger en dorst naar menselijk eten en drinken. We moeten God aanroepen voor veranderingen in ons land en of Hij ons wil veranderen. Dat zou iets heel normaals moeten zijn (2 Kronieken 7:11-14). We zijn als gemeenten van Christus te veel in programmaatjes terecht gekomen, waarin het gebed er een beetje bij hangt. Als we de bijbel lezen, dan zien we dat de mensen in de bijbel het gebed als levensstijl hanteren. Wij doen vroom op zondag, maar door de week doen we er niet veel mee. We laten het erbij zitten of vergeten het totaal. We zullen moeten erkennen, dat het niet goed is zoals wij nu leven. Als we naar onze maatschappij kijken en zien wat er gebeurt, dan hebben we op veel terreinen de touwtjes uit handen gegeven. Over veel ethische zaken en zaken van gerechtigheid hebben wij ons mond gehouden en zijn niet in opstand gekomen. Je ziet nog weinig veranderingen in onze maatschappij. Een ander levensstijl kost ons wat en misschien willen we die prijs niet betalen. Als je waarlijk zijn discipel wil zijn, dan zal je je leven willen verliezen, want als je vasthoudt aan je leven, dan zal je het juist verliezen. Maar als je je leven verliest om Jezus wil, dan zal je het vinden. (Mattheus 16:24). Christenen zeggen heel makkelijk tegen God: "Hier hebt U mijn leven!" Maar op het moment dat God het vast wil pakken, dan trekken wij ons terug. Wat moet er gebeuren om te veranderen? Je moet eerst constateren, dat het niet klopt. De kerk is geroepen om het geweten te zijn in de samenleving. De kerk is veranderd door de samenleving in plaats van dat de samenleving is veranderd door de kerk. Als we dit beseffen, dan kunnen wij het erkennen. Dan kunnen we van daaruit met een verootmoedigend hart gebed naar God toe gaan en vragen om vergeving. Iedere dag kunnen wij er weer voor kiezen om op te staan voor gerechtigheid en Zijn zaak. Als we als kerken over onze kerkmuren heen durven kijken en Jezus in elkaar kunnen vinden, dan zouden we gezamenlijk met elkaar op kunnen staan voor gerechtigheid. Het is nog niet te laat. De God die Sodom en Gomorra vernietigde, de toren van Babel deed neerstorten en die met toorn en dood over de wereld kwam, omdat mensen zondigen is ook de God van Jona. God zendt altijd profeten uit. God zal mensen gebruiken die niet hebben gebogen voor de Baäls van onze tijd. Die heeft Hij altijd achter de hand. Net zoals bij Elia toen hij dacht dat hij de enige was toe hij zei: "Nee, we hebben nog steeds 7000 profeten achter de hand" En die zijn er vandaag de dag ook. God zendt ze uit. Maar de bijbel zegt ook: "Wie oren heeft, die hore!" ,br>

Bijbelteksten

Exodus 34 : 28
En hij (= Mozes) was daar bij de HERE veertig dagen en veertig nachten, brood at hij niet en water dronk hij niet, en Hij schreef op de tafelen de woorden van het verbond, de Tien Woorden. (NBG-vertaling)

Leviticus 16 : 29 t/m 31
En [dit] zal voor u tot een eeuwige inzetting zijn: gij zult in de zevende maand, op den tienden der maand, uw zielen verootmoedigen, en geen werk doen, inboorling noch vreemdeling, die in het midden van u als vreemdeling verkeert.?Want op dien dag zal hij voor u verzoening doen, om u te reinigen; van al uw zonden zult gij voor het aangezicht des HEEREN gereinigd worden.?Dat zal u een sabbat der rust zijn, opdat gij uw zielen verootmoedigt; het is een eeuwige inzetting.?(Statenvertaling)

God had de Grote Verzoendag ingesteld met als doel: Het zal u een volkomen sabbat zijn, en gij zult u verootmoedigen, het is een althoos durende inzetting. Tijdens de Grote Verzoendag ging vergeving en reiniging gepaard met vasten. De uitwerking van vergeving en reiniging gold alleen voor degene die zich verootmoedigde, vasten. Op deGrote Verzoendag werd over het volk verzoening, reiniging van alle zonden gedaan, voor het aangezicht van God. Verootmoediging is dan op z'n plaats.

1 Samuel 1 : 8
Haar rivale kwetste haar dan diep, door haar te sarren omdat de HEER haar geen kinderen gaf. Zo ging het jaar in jaar uit. Elke keer als ze naar het heiligdom van de HEER gingen, treiterde Peninna Hanna zo erg dat ze begon te huilen en haar eten liet staan. Toen dat weer eens gebeurde, vroeg Elkana: "Waarom huil je, Hanna? Waarom eet je niet en waarom ben je zo bedroefd? Beteken ik niet meer voor je dan tien zonen?" (NBV-vertaling)

Hannah verlangde wanhopig naar een kind en vastte telkens als ze met die nood naar God kwam. God verhoorde haar gebed. Vasten laat zien hoe groot de nood is en hoe diep het verlangen naar een gebedsverhoring. Vasten laat de ernst zien waarmee we tot God naderen. Immers, niet eten raakt een basisbehoefte in ons leven. Misschien zijn we ons te weinig bewust van de ernst van onze dienst aan God, als we alleen vasten als de nood hoog is.

1 Samuel 7 : 3 t/m 10
Toen zeide Samuël tot het gehele huis Israëls: "Indien gij u met uw gehele hart tot de HERE bekeert, doet dan de vreemde goden en de Astartes uit uw midden weg en richt uw hart op de HERE en dient Hem alleen; dan zal Hij u redden uit de macht der Filistijnen." Daarop deden de Israëlieten de Baäls en de Astartes weg en dienden de HERE alleen. Toen zeide Samuël: "Roept geheel Israël bijeen te Mispa; dan zal ik voor u tot de HERE bidden." Te Mispa bijeengekomen, putten zij water en goten het uit voor het aangezicht des HEREN. Ook vastten zij op die dag en zeiden daar: "Wij hebben tegen de HERE gezondigd." En Samuël richtte de Israëlieten te Mispa. Toen de Filistijnen hoorden, dat de Israëlieten zich verzameld hadden te Mispa, trokken de stadsvorsten der Filistijnen tegen Israël op. De Israëlieten hoorden dit, en zij werden bevreesd voor de Filistijnen. En de Israëlieten zeiden tot Samuël: "Laat niet na voor ons tot de HERE, onze God, te roepen, opdat Hij ons verlosse uit de macht der Filistijnen." Toen nam Samuël een melklam en offerde het in zijn geheel de HERE tot een brandoffer. En toen Samuël voor Israël tot de HERE riep, antwoordde de HERE hem. Terwijl Samuël bezig was het brandoffer te brengen, rukten de Filistijnen op ten strijde tegen Israël, maar de HERE deed te dien dage machtig de donder rollen over de Filistijnen en bracht hen in verwarring, zodat zij tegen Israël de nederlaag leden. (NBG-vertaling)

Die ernst was bij Israël te zien op momenten dat zij zich echt verootmoedigden en bekeerden, en dat benadrukten met vasten. De berouwvolle zondaar laat daarmee zien hoe diep hij het meent. Immers, hij geeft datgene op wat nodig is om in leven te blijven. Hij richt zich tot God alleen.

1 Samuel 31 : 13
En zij namen hun beenderen, en begroeven ze onder het geboomte te Jabes; en zij vastten zeven dagen.(Statenvertaling)

De beenderen begroeven ze onder de tamarisk in Jabes en ze vastten zeven dagen. (Groot Nieuws Bijbel). Hier vastte men in een periode van rouw.

2 Samuel 12 : 15 t/m 23
Daarop ging Natan naar huis. De HEER trof het kind dat de vrouw van Uria David gebaard had, met een dodelijke ziekte. David bad tot God voor de jongen. Hij vastte streng en legde zich 's nachts op de grond te slapen. De hovelingen probeerden hem ertoe te bewegen van de grond op te staan, maar hij weigerde, en hij wilde ook geen eten aannemen. Na zeven dagen stierf het kind. Davids dienaren durfden hem niet te zeggen dat het kind was gestorven. Ze zeiden tegen elkaar: "Toen het kind nog leefde wilde hij al niet naar ons luisteren. Hoe kunnen we hem dan zeggen dat het gestorven is? Hij zal een ongeluk begaan." David zag zijn dienaren met elkaar fluisteren. Hij begreep dat het kind gestorven was en vroeg hun: "Is mijn kind dood?" "Ja, het is gestorven," antwoordden ze. David stond van de grond op, nam een bad, wreef zich in met olie en trok andere kleren aan. Hij ging het huis van de HEER binnen en knielde. Daarna ging hij naar huis en liet zich iets te eten brengen. Zijn dienaren vroegen hem: "Hoe kunt u dat nu doen? Toen het kind nog leefde, vastte u en stortte u tranen, maar nu het gestorven is, staat u op en gaat u eten." Hij antwoordde: "Toen het kind nog leefde, vastte ik en stortte ik tranen. Ik dacht: Wie weet is de HEER me genadig en blijft het kind in leven. Maar nu het dood is, wat zou ik nu nog vasten? Daarmee kan ik het toch niet terughalen. Ik ga naar hem toe; hij komt niet terug bij mij." (NBV-vertaling)

David begeerde de vrouw van Uria. Hij liet Uria doden en trouwde met de vrouw van Uria. Zij werd zwanger. God was heel boos op David, omdat hij dit gedaan had. Hij strafte David daarvoor. God heeft de zonde van David vergeven en David hoefde niet te sterven, maar zijn zoon kreeg een dodelijke ziekte. Dat was de straf van God. David ging toen bidden en vasten in de hoop dat God hem genadig zal zijn. Maar het kind stierf. Daarna ging David weer eten. Zijn dienaren vroegen hem waarom hij toen zijn zoon nog leefde heeft gevast en gehuild, maar nu zijn zoon dood is hij weer ging eten. David zei toen, dat het kind toch niet weer levend zal worden. God strafte David voor zijn zonden, want zijn kind kreeg een dodelijke ziekte. Hier zie je, dat David in een periode van ziekte voor zijn doodzieke kind ging bidden en vasten om God te vragen om genade. Maar God liet het kind toch sterven. Het is dus niet zo, dat als je bid en vast God altijd jouw gebeden verhoort. De ene keer lees in de bijbel van wel en de andere keer niet. God is almachtig en niet te doorgronden. David ging bidden en vasten om zich voor God te verootmoedigen, ter onderstreping van het gebed en vastberadenheid. David stopte met vasten toen het kind was gestorven.

2 Kronieken 7 : 11 t/m 14
Toen Salomo het werk aan de tempel van de HEER en het koninklijk paleis voltooid had, en alles wat hij zich omtrent de bouw van de tempel en het paleis had voorgenomen geheel volgens plan was uitgevoerd, verscheen de HEER hem in de nacht. Hij zei tegen hem: Ik heb je gebed gehoord. Ik heb deze tempel aanvaard als de plaats waar men mij offers mag brengen. Wanneer ik de hemel gesloten houd zodat er geen regen valt, of de sprinkhanen beveel het land kaal te vreten, of pest onder mijn volk laat uitbreken, en wanneer dan mijn volk, het volk dat mij toebehoort, het hoofd buigt, al biddend mijn aanwezigheid zoekt en terugkeert van zijn dwaalwegen, dan zal ik het aanhoren vanuit de hemel, zijn zonden vergeven en het land genezen. (NBV-vertaling)

2 Kronieken 20 : 1 t/m 4
Daarna geschiedde het, dat de Moabieten, de Ammonieten en met hen een deel van de Meünieten tegen Josafat ten strijde trokken. Men kwam Josafat melden: Een grote menigte is tegen u opgetrokken van de overkant der zee, uit Aram; zie, zij zijn in Chaseson-Tamar. Dat is Engedi. Toen werd Josafat bevreesd en besloot de HERE te raadplegen; hij riep voor geheel Juda een vasten uit, en Juda kwam bijeen om hulp te zoeken bij de HERE; ja, men kwam uit al de steden van Juda om de HERE te zoeken.

Israël vastte inderdaad vaak als ze in grote nood waren of God om iets belangrijks smeekten. Toen Juda door een overmacht aan vijanden bedreigd werd, riep Josafat een vastentijd uit. Het leger is gemobiliseerd, maar Josefat vindt het toch nog moeilijk, want het is een grote vijand. Dan komt er een Leviet, geen groot man, en hij zegt: "Koning, het is niet uw strijd, maar het is de strijd des Heren." God verhoorde het gebed en Josefat won. Als je het bijbelboek Kronieken leest, valt het op hoe vaak wonderen gebeuren na gebed en vasten. Vasten laat zien hoe groot de nood is en hoe diep het verlangen naar een gebedsverhoring. Vasten laat de ernst zien waarmee we tot God naderen. Immers, niet eten raakt een basisbehoefte in ons leven. Misschien zijn we ons te weinig bewust van de ernst van onze dienst aan God, als we alleen vasten als de nood hoog is.

Ezra 8 : 21
Toen riep ik daar, bij de rivier Ahawa, een vasten uit om ons te verootmoedigen voor onze God, en van Hem een voorspoedige tocht af te smeken voor ons, onze kinderen en al onze have. (NBG-vertaling)

Hier ging men vasten om zich voor God te verootmoedigen en te bidden om een voorspoedige tocht.

Esther 4 : 3
In alle provincies heerste onder de Joden diepe rouw zodra het bevel en de wet van de koning er bekend werden: ze vastten, huilden en weeklaagden, en velen hulden zich in een rouwkleed en legden zich neer in het stof. (NBV-vertaling)

Esther vaste drie dagen met Mordechai, de Joden in Susan en haar hofhouding. Na de periode van vasten naderde Esther voor de koning. Vasten kan een voorbereiding zijn voor bijzonder gebed tot God! Wat stond er veel op het spel. Haar gebed werd verhoord, er waren geen geestelijke ervaringen, maar wel een afwending van het gevaar.

Psalmen 35 : 13
Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.?(Statenvertaling)

David zegt hier, dat hij zich verootmoedigde door te vasten. Vasten is het vrijwillig onthouden van voedsel voor geestelijke doeleinden. Het doel van vasten is in de eerste plaats verootmoediging (nederig onderwerpen aan God).

Jesaja 58 : 6
Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der goddeloosheid, dat gij ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt?(Statenvertaling)

Ezechiel 22

Daniel 9 : 2 t/m 4
In het eerste jaar van zijn koningschap lette ik, Daniël, in de boeken op het getal van de jaren, waarover het woord des HEREN tot de profeet Jeremia gekomen was, dat Hij over de puinhopen van Jeruzalem zeventig jaar zou doen verlopen. En ik richtte mijn aangezicht tot de Here God om te bidden en te smeken, in vasten en in zak en as. En ik bad tot de HERE, mijn God, en deed schuldbelijdenis en zeide: "Ach Here, Gij grote en geduchte God, die vasthoudt aan het verbond en de goedertierenheid jegens hen die U liefhebben en uw geboden bewaren." (NBG-vertaling)

Tijdens zijn eerste regeringsjaar bestudeerde ik, Daniël, de heilige boeken. Ik dacht na over Gods voorspelling aan de profeet Jeremia dat Jeruzalem zeventig jaar lang een ruïne zou zijn. Ik bad vurig tot de Heer, mijn God. Ik vastte, deed boetekleren aan, strooide as op mijn hoofd en legde een schuldbelijdenis af: "U, Heer, bent een machtig, ontzagwekkend God. U blijft trouw aan het verbond met uw volk, u toont uw liefde als wij u liefhebben en ons houden aan uw geboden." (Groot Nieuws Bijbel)

Daniël vastte om zich te verootmoedigen en zich in de juiste houding te brengen om inzicht te krijgen in Gods wil en om Zijn Woord te verstaan. En we zien hoe machtig hij verhoord werd. Dankzij Daniëls gebed en vasten beschikken we over openbaringen die juist in onze dagen van belang zijn

Daniel 10 : 3
Smakelijke spijze at ik niet, vlees noch wijn kwamen in mijn mond en ik zalfde mij in het geheel niet, tot er drie volle weken verlopen waren. (NBG-vertaling)

Ik at geen lekkernijen en geen vlees, de wijn liet ik staan. Ik verzorgde mijn lichaam niet. Dat hield ik drie weken vol.

Joel 2 : 12
Daarom -spreekt de HEER- keer nu terug tot mij met heel je hart en begin te vasten, te treuren en te rouwen. (NBV-vertaling)

God Zelf riep het volk zich te bekeren en daarbij te vasten.

Joel 2 : 15
Blaas de ramshoorn (= bazuin) op de Sion, kondig een vastentijd af en roep op tot een plechtige samenkomst. (NBV-vertaling)

In dit bijbelvers zie je een oproep om te bidden en vasten voor je land en jezelf apart te zetten, te heiligen voor God en jezelf te verootmoedigen. Je moet eerst naar jezelf kijken en belijden: "Heer, ik heb gezondigd" en vandaar uit met elkaar: "Wij hebben gezondigd." En God aan te roepen voor veranderingen in ons land en of Hij ons wil veranderen. Dat zou iets heel normaals moeten zijn.

Zacharia 7 : 1 t/m 15
In het vierde jaar van koning Darius richtte de HEER zich tot Zacharia. Het was op de vierde dag van de negende maand, de maand kislew. De stad Betel had Sareser en Regem-Melech met zijn mannen afgevaardigd om de gunst van de HEER af te smeken, en om aan de priesters in de tempel van de HEER van de hemelse machten en aan de profeten de volgende vraag voor te leggen: "Al jarenlang wordt er bij ons in de vijfde maand getreurd en gevast. Is het werkelijk nodig dat we dat blijven doen?" Toen richtte de HEER van de hemelse machten zich tot mij: "Zeg tegen de bevolking van dit land en tegen de priesters: ?Wanneer jullie in de vijfde en de zevende maand rouwen en vasten, nu al zeventig jaar lang, doe je dat dan werkelijk voor mij? Ook wanneer jullie eten en drinken, doe je dat toch omdat je het zelf wilt?" Jullie weten toch wat de HEER bij monde van de vroegere profeten heeft gezegd, toen Jeruzalem en de omliggende steden nog bewoond en vredig waren, en er ook mensen woonden in de Negev en het heuvelland. En nu zegt de HEER het nogmaals, bij monde van mij, Zacharia: "Dit zegt de HEER van de hemelse machten: Spreek eerlijk recht, wees goed en zorgzaam voor elkaar; onderdruk geen weduwen en wezen en ook geen vreemdelingen en armen, en wees er niet op uit om een ander kwaad te doen." Maar jullie voorouders weigerden halsstarrig om te luisteren; ze stopten hun oren dicht om het maar niet te hoeven horen. Ze lieten de woorden en vermaningen die de HEER van de hemelse machten hun door zijn geest bij monde van de vroegere profeten voorhield niet tot zich doordringen, maar sloten zich ervoor af. Daarom werden ze getroffen door de toorn van de HEER van de hemelse machten. Ze luisterden niet toen hij hen riep. "Daarom" -zei de HEER van de hemelse machten- "zal ik niet luisteren wanneer zij mij roepen. Als een stormwind zal ik hen uiteenjagen naar onbekende volken." Het land bleef ontvolkt achter; niemand trok erdoorheen en niemand keerde er terug. Zo is dit heerlijke land door hun toedoen een woestenij geworden.

Men vast niet voor de mensen maar voor God! Jezus gaat ervan uit dat deze zaken in het geloofsleven plaats hebben. Niet voor de mensen, maar voor God! Niet uitwendig maar inwendig. We vasten ook niet direct om iets van God "gedaan" te krijgen of af te dwingen.

Mattheus 4 : 1 t/m 5
Toen werd Jezus door de Geest naar de woestijn geleid om verzocht te worden door de duivel. En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten gevast had, kreeg Hij ten laatste honger. (NBG-vertaling)

De Here Jezus zelf vastte 40 dagen in de woestijn nadat Hij gedoopt was, waarna hij werd verzocht in confrontatie met satan. Tevens was dit ook een toerusting voor zijn Zijn publieke bediening op aarde. Jezus is ons voorbeeld, dus in vasten zouden wij ook Zijn voorbeeld moeten volgen.

Mattheus 9 : 14
Toen kwamen de discipelen van Johannes tot Hem en vroegen: "Waarom vasten wij en de Farizeeën wél, maar uw discipelen niet?" Jezus zeide tot hen: "Kunnen soms bruiloftsgasten treuren, zolang de bruidegom bij hen is? Er zullen echter dagen komen, dat de bruidegom van hen weggenomen is, en dan zullen zij vasten." (NGB-vertaling)

Toen kwamen de leerlingen van Johannes naar Jezus toe met de vraag: "Wij en ook de Farizeeën vasten dikwijls, maar uw leerlingen niet. Hoe komt dat?" Jezus antwoordde: "Kunnen gasten op een bruiloft soms verdrietig zijn zolang de bruidegom nog bij hen is? Maar er komt een tijd dat de bruidegom van hen wordt weggehaald, en dan zullen ze vasten."(Groot Nieuws Bijbel)

We zien in het Nieuwe Testament verscheidene malen gebeuren, dat mensen bij het zoeken naar Gods wil zich voor God verootmoedigen en vasten. Johannes de Doper had een belangrijke taak en boodschap. Hij vastte regelmatig. Alhoewel de discipelen van de Heiland niet vastten toen zij met Hem rondreisden, zei Hij duidelijk dat zij dit na Zijn hemelvaart wel nodig zouden hebben. Terwijl Hij bij hen was, konden zij de aandacht onverdeeld op Hem richten. Ze wisten welke woorden van Hem waren en konden dagelijks om uitleg vragen. Na Zijn hemelvaart veranderde dat. Toen werd vasten een integraal onderdeel in hun dienst aan God. Vasten was een onmisbaar instrument in het uitvoeren van de grote opdracht.

Mattheus 16 : 24
Want zo wie zijn leven zal willen behouden, die zal hetzelve verliezen; maar zo wie zijn leven verliezen zal, om Mijnentwil, die zal hetzelve vinden. (Statenvertaling)

Dit zei Jezus tegen zijn discipelen. Als jij waarlijk zijn discipel wilt zijn, dan zal jij je leven willen verliezen, want als jij je vasthoudt aan je leven, dan zal je het juist verliezen. Maar als jij je leven verliest om Jezus wil, dan zal jij het vinden. Christenen zeggen heel makkelijk tegen God: "Hier hebt U mijn leven!" Maar op het moment dat God het vast wil pakken, dan trekken wij ons terug.

Mattheus 17 : 14 t/m 21
En toen zij bij de schare gekomen waren, kwam iemand tot Hem, knielde voor Hem neder, en zeide: "Here, heb medelijden met mijn zoon, want hij is maanziek en hij is er slecht aan toe; want dikwijls valt hij in het vuur en dikwijls in het water. En ik heb hem naar uw discipelen gebracht en zij hebben hem niet kunnen genezen." Jezus antwoordde en zeide: "O, ongelovig en verkeerd geslacht, hoelang zal Ik nog bij u zijn? Hoelang zal Ik u nog verdragen? Breng hem Mij hier." En Jezus bestrafte hem en de boze geest ging van hem uit, en de knaap was genezen van dat ogenblik af. Toen kwamen de discipelen bij Jezus en zeiden, toen zij met Hem alleen waren: "Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?" Hij zeide tot hen: "Vanwege uw klein geloof. Want voorwaar, Ik zeg u, indien gij een geloof hebt als een mosterdzaad, zult gij tot deze berg zeggen: Verplaats u vanhier daarheen en hij zal zich verplaatsen en niets zal u onmogelijk zijn. Maar dit geslacht vaart niet uit dan door bidden en vasten." (NBG=vertaling)

In dit bijbelgedeelte spreekt Jezus tot zijn discipelen nadat zij hadden geprobeerd de maanzieke jongen te genezen door gebed. Jezus zei toen, dat dit geslacht niet zal uitvaren dan alleen door bidden en vasten. Er zit een geestelijke principe in het vasten. Er is een geheim in bidden en vasten die God doet bewegen wonderen te doen. Dit is ook een oproep voor ons om ons bezig te houden met bidden en vasten. Het vasten kan ook tot gevolg hebben, dat een aanval wordt gedaan op het rijk der duisternis. Het is ook een wapen om de kracht van de demonie te breken!

Bron : Fire

Lukas 2 : 36 t/m 37
Ook was daar Hanna, een profetes, een dochter van Fanuël, uit de stam Aser. Zij was op hoge leeftijd gekomen, nadat zij met haar man na haar huwelijksdag zeven jaren had geleefd, en nu was zij weduwe, ongeveer vierentachtig jaar oud, en zij diende God onafgebroken in de tempel, met vasten en bidden, nacht en dag. (NBG-vertaling)

Hanna diende God in de tempel met vasten en bidden de hele dag door.

Handelingen 9 : 9
En hij (= Paulus) kon drie dagen lang niet zien, en hij at of dronk niet. (NBG-vertaling)

Ook in het Nieuwe Testament zien we dat bekering soms vergezeld gaat van vasten. Na zijn ontmoeting met de Here Jezus op de weg naar Damascus, vast en bidt Paulus drie dagen. Ongetwijfeld waren het dagen waarin hij diep ontsteld zijn hart doorzocht, verslagen over de enormiteit van zijn zonden. En wat een verandering zien we na die bekering!

Handelingen 13 : 1 t/m 3
Nu waren er te Antiochië in de gemeente aldaar profeten en leraars, namelijk: Barnabas, Simeon, genaamd Niger, Lucius van Cyrene, Manaän, de zoogbroeder van Herodes, de viervorst, en Saulus. En terwijl zij vastten bij de dienst des Heren, zeide de heilige Geest: Zondert Mij nu Barnabas en Saulus af voor het werk, waartoe Ik hen geroepen heb. Toen vastten en baden zij, en legden hun de handen op en lieten hen gaan. (NGB-vertaling)

De apostelen vastten vaak bij belangrijke beslissingen. Voordat Paulus en Barnabas werden uitgezonden, werd er weer gevast en gebeden en werd hen de handen opgelegd. In de resultaten bevestigde God op machtige wijze dat dit zendingsinitiatief van Hem uitging. Hoe vaak vasten wij eerst voordat we grote plannen maken, visiestukken schrijven en doelen bepalen?

Handelingen 13 : 2
Op een dag, toen ze aan het vasten waren en een gebedsdienst hielden voor de Heer, zei de heilige Geest tegen hen: "Stel mij Barnabas en Saulus ter beschikking voor de taak die ik hun heb toebedeeld." (NBV-vertaling)

Hier wordt geen speciale aanleiding voor het vasten genoemd. Dat laat zien dat het een vanzelfsprekend onderdeel in de dienst van de HERE was. Misschien was het een speciale dienst, want de gemeentes kenden liefdemalen. Wellicht was men hier in gebed om Gods wil te zoeken voor de voortgang van de Evangelieverkondiging. De gemeente van Antiochië had een sterk missionair karakter. Terwijl zij vastten, gaf de Heilige Geest aanwijzingen voor de uitzending van Paulus en Barnabas. Hun taak was een immense onderneming. Bezinning door vasten en gebed was zeker nodig.

Handelingen 14 : 21 t/m 23
In Derbe verkondigden Paulus en Barnabas het evangelie en ze maakten er veel leerlingen. Daarna keerden ze terug naar Lystra en vervolgens naar Ikonium en Antiochië. Ze bemoedigden de leerlingen en spoorden hen aan te volharden in het geloof, maar wezen hun erop "dat wij pas na veel beproevingen het koninkrijk van God binnen kunnen gaan". In elke gemeente stelden ze oudsten aan, en na gevast en gebeden te hebben bevalen ze hen aan bij de Heer, in wie ze hun vertrouwen hadden gesteld (NBV-vertaling)

2 Korinthiers 11 : 24 t/m 28
Van de Joden heb ik veertig [slagen] min een, vijfmaal ontvangen. Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest, eens ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden, een [gansen] nacht en dag heb ik in de diepte doorgebracht. In het reizen menigmaal in gevaren van rivieren, in gevaren van moordenaars, in gevaren van [mijn] geslacht, in gevaren van de heidenen, in gevaren in de stad, in gevaren in de woestijn, in gevaren op de zee, in gevaren onder de valse broeders; In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid. Zonder de dingen, die van buiten zijn, overvalt mij dagelijks de zorg van al de Gemeenten. (Statenvertaling)

Paulus beschrijft hier wat hij allemaal heeft gemaakt in het evangeliseren onder heidenen:
- Door de Joden is Paulus vijfmaal met veertig min één zweepslagen gestraft.
- Hij is driemaal met stokslagen gestraft.
- Hij is eenmaal met stenen bekogeld.
- Hij heeft driemaal schipbreuk geleden. Hij heeft één keer een heel etmaal op zee rondgedreven.

Tijdens de reizen van Paulus is hij:
- bedreigd door rivieren,
- bedreigd door moordenaars,
- bedreigd door volksgenoten en vreemdelingen,
- door gevaar in de stad, in de woestijn, op zee en te midden van valse broeders (= schijngelovigen)
Wij mogen ook niet denken dat valse leraars alleen buiten de gemeente zijn. Onder de vele gevaren, vinden we ook het gevaar van valse broeders.

Paulus heeft gezwoegd en geploeterd, vaak zonder te slapen, hongerig en dorstig, vaak zonder te eten, verkleumd en zonder kleren. In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid in moeite en inspanning, tal van nachten zonder slaap, in honger en dorst, tal van dagen zonder eten, in koude en naaktheid; En dan laat hij al het andere nog buiten beschouwing: de druk waaronder hij dagelijks staat vanwege zijn zorg voor de gemeenten.

2 Timotheus 3 : 16
Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid.(NBG-vertaling)

Alles wat in de Bijbel staat, is door God geïnspireerd en bruikbaar voor het onderricht, voor het weerleggen van dwalingen, het herstellen van fouten en voor de opvoeding tot een rechtschapen leven. (Groot Nieuws Bijbel)

Al de schriftgedeelten zijn van God ingegeven, dus ook de schriftgedeelten over vasten. Toch doen veel kerken niets met vasten.

Bijbeltekst toevoegen

Terug

Versie december 2009