Het laatste Bijbelboek, Openbaring, is voor de meeste christenen een 'gesloten' boek. Het is het enige boek in de Bijbel waarin staat dat het niet 'verzegeld' mag worden, omdat de tijd nabij is. In de kerk van Rome is het boek 'vergeestelijkt' en de reformatoren wisten er geen raad mee. Calvijn zou zelfs gezegd hebben: "Ik weet niet wat zo'n 'duister schrijven' ['obscurus scriptor'] wil." Luther zei: "Mijn geest kan zich in dit boek niet vinden en voor mij is dat voldoende reden dat ik het niet hoogschat, dat Christus daarin niet geleerd, noch erkend wordt." (De terugkeer van Jezus Christus pag. 10, H. Verweij, 1978, Wever Franeker)

Dat zijn ernstige vergissingen die de twee grote reformatoren hebben gemaakt en in hun navolging vandaag nog velen maken. We lezen echter in de Openbaring zelf: "Zalig hij die voorleest en zij die horen de woorden der profetie en bewaren hetgeen daarin geschreven staat, want de tijd is nabij" (1:3). Het is dus een directe ongehoorzaamheid aan de Schrift om dit prachtige Bijbelboek links te laten liggen, het niet te lezen, niet te bestuderen en er niet uit te preken.

Bron : Feike ter Velde, Zoeklicht, 14 oktober 2006

Het boek de Openbaring in vogelvlucht

De naam van het boek Het boek Openbaring wordt nogal eens verkeerd benoemd. Men spreekt over de Openbaring van Johannes, maar Openbaring 1:1 geeft aan dat het de Openbaring van Jezus Christus is. Wel heeft Johannes dit boek geschreven. Vandaar dat men spreekt over de Openbaring van Johannes, maar het is beter de Bijbelse aanduiding aan te houden. Een tweede zeer zeker foute benaming is dat men spreekt over het boek Openbaringen in het meervoud. Het gaat echter om een openbaring betreffende Jezus Christus en gegeven aan Jezus Christus. Het boek geeft door middel van de zeven brieven aan de zeven gemeenten aan wat er zich in de Kerk zal ontwikkelen. Daarna -vanaf hoofdstuk 4-  verplaatst het ons in de eindtijd, wanneer God de draad met het volk Israël weer opneemt en Jeruzalem eerst zal worden vertreden, maar later bevrijd zal worden. Zeven zegels, zeven bazuinen, zeven schalen Het getal zeven geeft een volheid aan. Het komt vaak in het Bijbelboek Openbaring voor. Na de zeven brieven in hoofdstuk 2 en 3 volgt hoofdstuk 4 dat verhaalt wat Johannes ziet in de hemel, te weten de troon van God, hen die de troon omringen en wat zij doen, namelijk God de lof toebrengen. Vervolgens komt in hoofdstuk 5 het boek met de zeven zegels ter sprake en wordt de aandacht gevestigd op het Lam dat alleen gemachtigd is het boek te openen en de zegels te verbreken. De zeven zegels In hoofdstuk 6 tot en met 8:5 lezen we over het openen van de zegels en de oordelen die daarmee te maken hebben. Tussen het openen van het zesde en het zevende zegel wordt een tussenvisioen beschreven waarin melding gemaakt wordt van twee groepen discipelen te weten: -44.000 uit alle stammen van Israël -een grote schare die niemand tellen kan uit de volken Dit zijn twee onderscheiden groepen. Er is geen reden hun benamingen niet letterlijk te nemen en ze tot één groep samen te smelten, zoals helaas vaak gebeurt. De zeven bazuinen De opening van het zevende zegel luidt het optreden in van zeven engelen met zeven bazuinen. Als de bazuinen achtereenvolgens klinken worden er vanaf Openbaring 8:6 tot en met Openbaring 11:18 een zevental oordelen beschreven,  die helaas niet bewerken dat de mensen zich bekeren (Openbaring 9:21). Net als tussen het zesde en het zevende zegel wordt er tussen het blazen van het zesde en de zevende bazuin een tussenvisioen beschreven dat gaat over de engel met het geopende boekje (hoofdstuk 10) en de twee getuigen die te Jeruzalem zullen optreden (Openbaring 11:1-14). In feite wijst vers 15-18 heen naar de eindtijd waarin het koninkrijk zal worden opgericht, de doden zullen worden geoordeeld en het oordeel aan de verdervers van de aarde zal worden voltrokken De zeven schalen De zeven schalen komen niet voort uit de zevende bazuin. Ze worden pas in hoofdstuk 15 vermeld. Ze worden daar aangeduid als de zeven laatste plagen en ze grijpen gedeeltelijk terug op wat in hoofdstuk 11:19 tot en met hoofdstuk 14:20 is vermeld. De schalen bevatten eveneens oordelen die op aarde en in het luchtruim zullen plaatsvinden. Daarbij is sprake over een oordeel over het Beest en het oordeel over het grote Babylon. In dat opzicht grijpt dit gedeelte van hoofdstuk 15 en 16 terug op hoofdstuk 11:19 tot hoofdstuk 14:20,  want in dat gedeelte worden het Beest en Babylon vermeld.Hoofdstuk  17,18 en 19:1-6 geven daar een aanvulling op. Vervolgens wordt ons in hoofdstuk 19:6-10 de bruiloft van het Lam beschreven. Daarna volgt de beschrijving van de komst van Christus als de Berijder van het witte paard; vervolgens komen aan de orde: het oordeel van het beest, de Christusregering gedurende duizend jaar; het oordeel van de doden en van satan en een uitvoerige beschrijving van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde en het slotwoord met de oproep om de komst van de Heer Jezus te verwachten De vier vrouwen in Openbaring Na dit globale overzicht geef ik een paar detailoverzichten. In het boek worden een viertal vrouwen vermeld, twee in positieve en twee in negatieve zin. De vrouw Izebel Ten eerste wordt er in Openbaring 2:18 gesproken over de vrouw Izebel die voorgeeft een profetes te zijn. Als we de zeven brieven zien als een profetische kerkgeschiedenis dan is er reden om in deze vrouw het afvallige kerksysteem te zien dat we kunnen aanduiden als het Pausdom van de Roomse Kerk. De vrouw bekleed met de zon en de maan onder haar voeten De tweede vrouw wordt ons voorgesteld als de vrouw bekleed met de zon en de maan onder haar voeten (hoofdstuk 12). Deze vrouw baart een kind dat volgens de beschrijving van vers 5 Jezus Christus voorstelt. Een duidelijke aanwijzing daarvoor hebben we in Psalm 2:9 en Openbaring 19:15. Dit gedeelte stelt dat er een draak is (zie vers 3) die het kind wil verslinden, maar het kind werd weggerukt naar God en zijn troon. Deze draak is de satan. In het verleden heeft hij door Herodes als vertegenwoordiger van het Romeinse Rijk in Israël gepoogd het kind te doden door de kindermoord in Bethlehem. De vrouw is dus duidelijk een voorstelling van het volk Israël want uit dat volk is de Messias voortgekomen. Het vernietigen van de Messias van het volk is satan niet gelukt, want de kruisiging werd gevolgd door de opstanding van de Heer en zijn hemelvaart tot God. In de toekomst zal satan proberen het volk van de Messias uit te roeien en dat wordt in dit hoofdstuk beschreven. Dit streven van satan zien we in de geschiedenis tot uiting komen en de holocaust is er wel een heel verschrikkelijke uiting van. De vernietiging van het volk is satan echter niet gelukt en zal hem ook niet gelukken. De vrouw wordt namelijk door God beschermd. De grote hoer Babylon De derde vrouw wordt ons voorgesteld als de grote hoer Babylon (hoofdstuk 17 en 18). Zij is nauw verbonden met het Beest (zie vers 3) dat een werktuig van satan is, vergelijk de beschrijving van Openbaring 17: 3 met die van Openbaring 12: 3). Zij stekt de afvallige kerk voor die de ware gelovigen vervolgd heeft (denk aan de inquisitie in het verleden) en vervolgen zal (Openbaring 17:6), maar die door God geoordeeld wordt (zie vooral Openbaring 19:1-5). De vrouw van het Lam Als laatste krijgen we dan de vierde vrouw. Zij wordt ons voorgesteld als de vrouw van het Lam (Openbaring 21:9). Ze wordt heel duidelijk getekend in tegenstelling met de grote hoer, vergelijk de inleidende woorden van Openbaringg 17: 1 met die van Openbaring  21: 9. Ook de beschrijving van de beide vrouwen vormt een scherp contrast. Deze vrouw is de ware Kerk. Sommigen menen dat hiermee het volk Israël wordt aangeduid maar zie de weerlegging van deze gedachte in de vragenrubriek over bijbelteksten en wel Openbaring  21:9 De twee beesten uit het boek In Openbaring worden ons twee beesten voorgesteld in hoofdstuk 13. Het zijn het beest uit de zee en het beest uit de aarde Het beest uit de zee Om het eerste beest te identificeren moeten we Daniël 2 en 7 en Openbaring  13;17 en 19 vergelijken. Het blijkt dan dat het eerste beest hetzelfde is als het vierde rijk van Daniël 2 en 7 en dat we daarbij te maken hebben met het hersteld Romeinse rijk waarvan zich nu de contouren aftekenen in het Verenigd Europa. Dit vierde rijk wordt ook vereenzelvigd met de dictator ervan. Deze wordt ook het Beest genoemd en uiteindelijk geworpen in de poel van het vuur. We spreken dan ook wel over het rijk van de antichrist. Het beest uit de aarde Het beest uit de aarde is de compagnon van het beest uit de (volkeren) zee. Het zorgt dat men voor het beest uit de zee een beeld maakt en dat men dit beeld en deze dictator aanbidt (Vergelijk Daniël  3). Dit beest uit de aarde doet de tekenen voor het beest uit de zee. Het wordt de valse profeet genoemd. Samen met de satan worden de beide beesten wel een antigoddelijke drie-eenheid genoemd. Deze term is gebruikt door Joh. de Heer. Ieder die wil kopen of verkopen in die tijd zal de naam van het beest of het getal van zijn naam op rechterhand of voorhoofd moeten dragen. Het getal van zijn naam verkrijgt men door de getalwaarde van de letters van de naam op te tellen. Dat getal is 666. In de loop van de tijden heeft men Nero, Napoleon, Hitler en nog een hele serie opvallende figuren achter het getal 666 verscholen gezien. Nu is het zo, dat in het Grieks de letters van het alfabet tevens cijfers zijn en met een beetje geknutsel kun je heel wat letters van namen optellen en er 666 uit krijgen. Naar mijn overtuiging verplaatst Openbaring 13 ons echter in de tijd van de antichrist en deze zal een naam hebben, die inderdaad de getalwaarde 666 heeft. Zij die dan leven kunnen de getalwaarde van zijn naam dan berekenen. Voor die tijd is dat niet mogelijk. Er zit ook een symbolische kant aan dit getal, 'zes' is namelijk het getal van de mens, het is net 1 minder dan het getal van de volmaaktheid 'zeven'. Driemaal zes duidt dan op het hoogste wat een mens bereiken kan en op het echt menselijke van zijn handelingen. Tijdaanduidingen in Daniël en in het boek de Openbaring. In het boek Openbaring wordt op vijf plaatsen maar met verschillende aanduidingen een tijd van drie-en-een-half-jaar aangegeven. Deze tijdsduur komen we ook tegen in het boek Daniel waarvan de profetie gedeeltelijk parallel loopt met die van de Openbaring. Deze tijdsduur heeft altijd te maken met de eindtijd en wel met de tijd van grote verdrukking die aan de verschijning van Jezus Christus voorafgaat, vergelijk Mattheüs.24:15-35. voor de combinatie van deze twee begrippen. Hier volgen nu de diverse aanduidingen: Daniël 7 : 25 Tijd (een jaar), tijden (2 jaar) en halve tijd (half jaar). Dit is de tijd aan het vierde dier gegeven om de tijden en wet van het Joodse volk aan de kant te zetten.   Daniël 9:27 Na de plaatsing van de gruwel der verwoesting (een afgodsbeeld zie Mattheüs 24 en 2 Thessalonicenzen 2) verloopt er een halve jaarweek. Dit is de laatste van de zeventig jaarweken die over het volk en de stad van Daniël is bepaald. Daniël 12:7 Dezelfde aanduiding als in als Daniël 7:25. Het is de tijd van grote benauwdheid (vers 1) waarna er een eind komt aan het verbrijzelen van de macht van het heilige vol. Openbaring 11:2 Dit is de duur van het vertreden van de heilige stad Jeruzalem (zie vers 8). Openbaring 11:3 1260 dagen. Dit is de tijdsduur die aan de twee getuigen te Jeruzalem is gegeven om de profeteren . In beide gevallen dus 31/2 jaar maar op verschillende wijze aangeduid. Openbaring 12:6 1260 dagen zal de vrouw (Israël) gevoed worden in de woestijn. Openbaring 12:14 Hier weer dezelfde aanduiding als in Daniël 7:25 en Daniël 12:7 en slaande op dezelfde tijd van onderhoud van de vrouw die in Openbaring 12:6 genoemd werd. Openbaring 13:5 42 maanden waarin het beest uit de zee zijn macht uitoefent. Hopelijk geeft dit overzicht een beetje inzicht in de kwestie waar het in het boek de Openbaring om gaat. Uiteraard vervangt dit overzicht niet een beschouwing over het boek zoals die destijds door W.J. Ouweneel geschreven is en die ik graag ter lezing aanbeveel.

 Bron : http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=194