hoofdmenu | Zoek op Categorie | Zoek op Trefwoord | Nieuw | Zoeken | Bijbel

 

Bekijken Bijbelteksten

Trefwoord  Wijzigen
Stenigen

Categorie

Toelichting
De steniging bestond uit drie fasen:
- Eerst werd de veroordeelde door de eerste getuige een afgrond in gestort.
- Daarna hief de tweede getuige een grote steen boven zijn hoofd en liet die op de borstkas van de veroordeelde vallen.
- Als de veroordeelde dan nog leefde, mochten alle omstanders stenen rapen en net zo lang gooien tot de persoon overleden was.
Twee rechters moesten de steniging bijwonen. En volgens het "Tractaat Sanhedrin" moesten de getuigen hun mantels aan de voeten van de rechters leggen, om aan te geven dat de executie onder de verantwoordelijkheid van de rechters plaatsvond.

Bijbelteksten
Handelingen  7  : 54  t/m 60  Hoofdstuk 8 : 1 t/m 3
Toen ze dit hoorden, ontstaken ze in woede en begonnen te knarsetanden. Maar vervuld van de heilige Geest sloeg Stefanus zijn blik op naar de hemel en zag de luister van God, en Jezus, die aan Gods rechterhand stond, en hij zei: Ik zie de hemel geopend en de Mensenzoon, die aan Gods rechterhand staat. Maar ze schreeuwden en tierden, hielden hun handen voor hun oren en stormden met zijn allen op hem af. Ze dreven hem de stad uit om hem te stenigen. De getuigen gaven hun mantel in bewaring bij een jongeman die Saulus heette. Terwijl Stefanus gestenigd werd, riep hij uit: Heer Jezus, ontvang mijn geest. Hij viel op zijn knien en riep luidkeels: Heer, reken hun deze zonde niet aan! En na deze woorden stierf hij. (NBV-vertaling)

Dit bijbelgedeelte gaat over de steniging van Stefanus. Stefanus, een van de zeven aangestelde Griekse leiders in de mega-gemeenten van Jeruzalem, bleek een vurig en welsprekend redenaar. Hij durfde ook de Joodse Raad aan te vallen. Vanuit de geschiedenis van het Joodse volk toont hij aan dat de gevestigde orde de eeuwen door weer het zich op God was kwijt geraakt. Het zijn keer op keer enkelingen die ervoor zorgen dat God zijn weg kan blijven vervolgen. Denk aan Abraham, Jozef en Mozes. Zij hadden het bij het rechte eind. De geestelijke leiders dwaalden keer op keer. De enkelingen, die bereid waren met gevaar voor lijf en leden het volk tot God te doen terugkeren, zij waren het door wie Gods zegen Isral bleef bereiken. De geestelijke leiders van het Sanhedrin ontstaken in woede en begonnen te knarsetanden. Ze willen niets meer horen van wat Stefanus zegt. Ze werden heel erg kwaad. Stefanus moet dood. De leiders stormen op Stefanus af en drijven hem de stad uit om hem te stenigen.

De steniging bestond uit drie fasen:
- Eerst werd de veroordeelde door de eerste getuige een afgrond in gestort.
- Daarna hief de tweede getuige een grote steen boven zijn hoofd en liet die op de borstkas van de veroordeelde vallen.
- Als de veroordeelde dan nog leefde, mochten alle omstanders stenen rapen en net zo lang gooien tot de persoon overleden was.
Twee rechters moesten de steniging bijwonen. En volgens het "Tractaat Sanhedrin" moesten de getuigen hun mantels aan de voeten van de rechters leggen, om aan te geven dat de executie onder de verantwoordelijkheid van de rechters plaatsvond. Paulus was een van de rechters. Paulus zou bij de executie van Stefanus ongeveer 40 jaar geweest zijn.

Bron : "Onderweg met Paulus" van Henk Stoorvogel, Uitgeverij Voorhoeve, blz. 8 en 9.
2 Korinthiers  11  : 24  t/m 28
Van de Joden heb ik veertig [slagen] min een, vijfmaal ontvangen. Driemaal ben ik met roeden gegeseld geweest, eens ben ik gestenigd, driemaal heb ik schipbreuk geleden, een [gansen] nacht en dag heb ik in de diepte doorgebracht. In het reizen menigmaal in gevaren van rivieren, in gevaren van moordenaars, in gevaren van [mijn] geslacht, in gevaren van de heidenen, in gevaren in de stad, in gevaren in de woestijn, in gevaren op de zee, in gevaren onder de valse broeders; In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid. Zonder de dingen, die van buiten zijn, overvalt mij dagelijks de zorg van al de Gemeenten. (Statenvertaling)

Paulus beschrijft hier wat hij allemaal heeft gemaakt in het evangeliseren onder heidenen:
- Door de Joden is Paulus vijfmaal met veertig min één zweepslagen gestraft.
- Hij is driemaal met stokslagen gestraft.
- Hij is eenmaal met stenen bekogeld.
- Hij heeft driemaal schipbreuk geleden. Hij heeft n keer een heel etmaal op zee rondgedreven.

Tijdens de reizen van Paulus is hij:
- bedreigd door rivieren,
- bedreigd door moordenaars,
- bedreigd door volksgenoten en vreemdelingen,
- door gevaar in de stad, in de woestijn, op zee en te midden van valse broeders (= schijngelovigen)
Wij mogen ook niet denken dat valse leraars alleen buiten de gemeente zijn. Onder de vele gevaren, vinden we ook het gevaar van valse broeders.

Paulus heeft gezwoegd en geploeterd, vaak zonder te slapen, hongerig en dorstig, vaak zonder te eten, verkleumd en zonder kleren. In arbeid en moeite, in waken menigmaal, in honger en dorst, in vasten menigmaal, in koude en naaktheid in moeite en inspanning, tal van nachten zonder slaap, in honger en dorst, tal van dagen zonder eten, in koude en naaktheid; En dan laat hij al het andere nog buiten beschouwing: de druk waaronder hij dagelijks staat vanwege zijn zorg voor de gemeenten.


   Bijbeltekst toevoegen

 


  Terug


Versie december 2009