God geeft je de kracht en legt de woorden in je mond

Inleiding

Op 31 oktober, bijna 500 jaar geleden, in 1517 spijkerde Maarten Luther zijn 95 stellingen op de slotkapel van het stadje Wittenberg. Hij diende zo een aanklacht in tegen de kerk, tegen de godsdienstige leiders, tegen de Paus. De Rooms Katholieke kerk had in die dagen van het geloof een eng systeem gemaakt:

- je goede werken werden de basis van je redding,

- je moest via de kerk gered worden,

- je moest bidden voor de zielen van overledenen die branden in het vagevuur,

of ze misschien ooit de hemel mochten bereiken en maar hopen dat ze ooit daar terecht kwamen.

-voor de zekerheid kon je nog aflaten kopen om je tijd in het vagevuur te bekorten. Bovendien kon de Paus van dat geld verder bouwen aan de grote Sint Pieter kerk.

Luther had geluisterd naar het woord van God. Hij durfde voor dat woord van God uit te komen, ook toen dat hem op moeiten kwam te staan. Hij werd vogelvrij verklaard. Hij moest verschijnen voor de keizer. Hij stond er, want hij kon niet anders! Met gevaar voor eigen leven heeft hij Gods Woord door willen doorgeven. Hoe machtig zijn tegenstander ook was, hoeveel geld en invloed ze ook ter beschikking hadden: Hij wilde spreken over wat de echt boodschap van de Bijbel was. Alleen Gods Woord! Alleen door geloof in Christus gered.

Hoe kom jij uit voor je geloof?

Wat leven we in een andere tijd dan Luther! Maar: Hoe kom jij uit voor je geloof?

Durf je tegen de stroom in te gaan als God dat van je vraagt? Want hoe makkelijk kun je je mee laten nemen door de sfeer van deze tijd. Een tijd waarin je wel iets mag geloven, maar dat voor jezelf moet houden en waarbij je anderen moet tolereren en zeker niet de maat moet nemen.

Een tijd waarin voor veel mensen allesbepalend is of je je er goed bij voelt. Dan komt de vraag op, durf je als christen, als ambtsdrager, als predikant voor Gods Woord te gaan? Ook als dat misschien afkeurende of meewarige reacties oplevert. Als het je je baan kan kosten. Als het goede verhoudingen misschien op scherp zet. Waar haal je de kracht en de woorden vandaan om op een goede manier voor God op te komen?

God geeft je de kracht en legt de woorden in je mond!

1. Hij wil je de kracht geven

2. Hij spreekt van oordeel en genade

Jeremia

Jeremia is een jongeman als hij tot profeet wordt geroepen. Hij is waarschijnlijk rond de 16. Koning Josia heeft een grote reformatie doorgevoerd in het tweestammenrijk, Juda en Benjamin, maar als je het boek Jeremia leest dan zie je dat daar niet veel van is blijven hangen.

Jeremia vindt het heel moeilijk dat God naar hem toe komt. Hij is angstig: moet ik dat woord van God gaan brengen? Ik ben nog zo jong! Bovendien is hij bang. Hoe zullen de mensen reageren. Door Gods woord te vertellen loopt hij zelfs gevaar voor zijn eigen leven. Je leest bijvoorbeeld in hoofdstuk 26 dat ze hem willen doden om zijn woorden!

Jeremia is niet de enige die er tegenop ziet op profeet te zijn. Ook Mozes zei al dat hij niet makkelijk kon praten. Ook Jesaja en Ezechiël moesten door de HEER geholpen worden om echt Gods woord te gaan brengen.

Vind je het ook wel eens moeilijk om voor God uit te komen?

Dat je achteraf denkt, nu had ik wat kunnen zeggen, maar op het moment zelf niet de gelegenheid benut. Dat je aarzeling voelt in de ontmoeting met je collega’s of buren, binnen je familie of gezin, als ambtsdrager. Aarzeling vanwege jezelf: zal ik het wel goed kunnen zeggen? Zoals Jeremia dacht: ik ben te jong. Ik heb nog niet veel gezag en veel spreekervaring, naar mij zullen ze vast niet luisteren. Maar het kan ook aarzeling vanwege de ander zijn: wat zou die ander ervan vinden als ik wat van zijn vloeken zeg? Wat zal mijn baas zeggen als ik op zondag niet wil werken? Zullen ze me geen zieltjeswinner vinden als ik vertel wat het voor mij betekent dat Christus mij liefheeft? Hoor ik er nog wel bij als ze weten dat ik belijdend christen ben?

Bij Jeremia zie je dat God in zijn aarzeling naar hem toe komt. God wijst allereerst erop dat Jeremia zijn zekerheid bij zichzelf hoeft te zoeken en ook niet bang hoeft te zijn of ze wel zullen luisteren. Jeremia komt niet met zichzelf. God is het die hem al kende in de moederschoot. Zoals Hij ons allemaal gevormd heeft, in dat vormeloze begin.

God koos hem toen al uit. Zoals wij niet zelf voor God kiezen, maar God ons uitgekozen heeft om zijn kinderen te zijn. Je mag leven vanuit wat Hij geeft en vanuit zijn eerste liefde.

Jeremia was in de moederschoot als aangewezen als profeet. God zette hem apart en heiligde hem voor die taak. Dat mag rust geven. Zoals Paulus in Gal 1:15 ook aangeeft dat hij niet uit zichzelf komt, maar dat God hem al in de moederschoot geroepen heeft om apostel te zijn.

God zegt: Ik ga met je mee. Ik ben bij je. Elk moment. Zoals later Jezus ook tegen zijn leerlingen zegt: Ga, maak de volken tot mijn leerlingen, en … ik ben bij je, alle dagen.

Als je wat moet zeggen, als je iets wilt vertellen

Denk er maar aan dat God bij je is, dat Jezus naast je staat en je de kracht wil geven om te zeggen wat je wil zeggen. God heeft toch belooft: Ik zal je door mijn Geest de woorden in de mond geven. Dus maak je niet van te voren ongerust over wat je zult zeggen: ik help je.

En dan laat God het ook zien! … Gods hand komt naar Jeremia toe …

God zelf strekt zijn machtige hand uit naar de mond van Jeremia.

Hij raakt de lippen van Jeremia aan. Hoe is het mogelijk!? Dat Jeremia dat kan verdragen, als zondig mens aangeraakt worden door de heilige God! Toch kan hij het. God raakt hem aan: hij zet hem zo apart, hij geeft hem zo de kracht, maar vooral, (en zo staat het ook in de tekst), wil Hij zelf zijn woorden in Jeremia’s mond leggen. Jeremia komt niet vanuit zichzelf, maar ook niet met zijn eigen woorden. Hij komt met het woord van God! Dat mag Hij door geven en daarom hoeft hij niet onzeker te zijn.

Op eenzelfde manier lezen we dat Jesaja’s mond aangeraakt is door een kooltje van het altaar van God. Daar ging het vooral om reiniging van zijn mond. Dat gebeurt hier ook wel, maar het lijkt hier meer op wat er bij Ezechiël gebeurd: Ezechiël moet een boek opeten. God geeft letterlijk de woorden in de mond van Ezechiël. Zo belooft God hier door Jeremia’s lippen waarmee hij zal profeteren aan te raken, dat Hij de woorden in zijn mond zal leggen!

Wat een bemoediging mag dat voor ons zijn. God wil je helpen om te spreken.

Als je woorden spreekt die misschien tegen de tijdgeest, de cultuur of andere opvattingen ingaan, dan hoeven dat niet je eigen woorden te zijn, maar dan mag je Gods woorden spreken.

Tegelijk is dat dan ook een hele verantwoordelijkheid. Als je spreekt laten je woorden dan ook zo zijn dat Gods woorden daarin herkenbaar zijn. Dat zegt Petrus ook in 1 Petr 4.

Soms kunnen mensen hele grote woorden spreken, en misschien de naam van God noemen, maar is het maar de vraag of het echt gaat om Gods wil. Soms als het gaat over tradities, gewoontes, kritiek of vragen bij hoe het gaat in de kerk. Als mensen hun oordeel klaar hebben over anderen. Dingen veranderen altijd en dat hoeft niet per se goed of fout te zijn. Ook dominees zullen op moeten passen niet met eigen stokpaardjes of ideeën de preekstoel op te gaan.

God wil dat zijn eigen woorden herkenbaar zijn in de manier waarop we praten.

Dat begint dus met vertrouwd raken met die woorden. Ze lezen, bestuderen, bemediteren.

Steeds meer één worden met het woord van God. Dat woord dat ze zullen laten staan!

Dat woord mag klinken in al zijn scherpte als het gaat over de vraag of God op de eerste plaats in je leven staat! Of je de Bijbel wel van A tot Z aanneemt als Gods woord! Wanneer de schepping door God of de opstanding van Christus verdedigd wordt.

Maar vooral als het evangelie klinkt: ‘Alzo lief had God de wereld, dat Hij zijn eigen zoon gaf, zodat wie in hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft!’.

Verwachten we het alleen van Gods genade?

De vraag is of we het echt alleen van Gods genade verwachten in ons leven, of dat we misschien toch denken zelf genoeg voor God te kunnen presteren. Dan worden we ook mild in de omgang met elkaar en roddelen we niet over elkaars gebreken en zonden, zetten elkaar niet in de hoek: maar vragen alleen wil hij, wil zij, wil ik echt met lege handen bij God komen en leven van zijn genade. Geloof ik dat Christus Jezus ook voor mij gestorven en opgestaan is?

Jezus spreekt van oordeel en genade

Wat is de boodschap die Jeremia moet brengen? God gebruikt zes werkwoorden om aan te geven wat het effect van Jeremia’s woorden zal zijn. En dan wordt duidelijk dat Jeremia vooral het oordeel zal moeten verkondigen. Dat hij het volk op moet roepen tot boetedoening. Vier werkwoorden gaan over het afbreken en uitrukken. Daarmee sluit God aan bij de bouw van een huis en bij de landbouw.

Als je een compleet nieuw huis neer gaat zetten, in plaats van een bouwval, dan breek je eerst het oude huis af. Dan verwijder je dat volkomen en dan pas kun je weer opbouwen.

Als je een akker wil gaan inzaaien, dan ruk je eerst de oude planten eruit en zorg je dat er het onkruid er niet meer groeit, dan kun je gaan planten. Zo zal Jeremia vooral Gods harde oordeel moeten verkondigen.

Pas vanaf hoofdstuk 30 mag hij profeteren, namens God: “Er komt een nieuwe begin. Een begin dat maar niet een kleine aanpassing zal zijn van het oude verbond. Nee God zal een compleet nieuw begin maken: helemaal anders het huis opbouwen. Een nieuw verbond zal hij geven. Hij zal straks zijn eigen zoon gaan zenden.

God legt dat uit aan de hand van twee beelden

Wat zie je? Vraag de HEER aan Jeremia, Jeremia ziet een amandeltwijg. De amandelboom had hele mooie roze en witte bloesems in het voorjaar. Maar is dat zo bijzonder? Het bijzondere van die amandeltwijg is dat hij al heel vroeg kan bloeien. In februari, en soms wel in januari. Als alles nog koud en doods is, laat deze tak zien dat de lente eraan komt. Wat past dit schitterend bij die mooie hoofdstukken in Jeremia dat God ook met dit zondige volk een nieuw begin zal maken!

Een begin dat niet alleen voor Israël, maar voor alle volken zal gelden. Er zal een twijgje voortkomen uit de stam van Isaï, had Jesaja al gezegd. God zegt ook: ik waak erover dat mijn woord uit zal komen. Ik maak een nieuw begin!

Soms kun je wel eens twijfelen aan de woorden van God. Spreek ik niet te grote woorden als ik spreek over redding door Jezus Christus? Is het wel echt waar dat God mij zal helpen? Wat kun je soms aangevochten worden! Zeker als je maar weinig ziet en ervaart van Gods aanwezigheid.

Ja God belooft veel, de dominee zegt het mooi, God zal bij mij zijn en mij kracht geven … maar wat zie ik ervan? Wat ervaar ik van Gods steun? En waarom moet ik nu juist zo’n moeilijke weg gaan? Wat had Jeremia ook veel aarzeling. Veel moeite. Hoe kon hij dit  nu aan Gods volk vertellen van wie het hard al zo verhard en afgestompt was voor Gods boodschap? Maar hij mocht dat takje zien. Midden in de winter: Een klein teken. Maar God waakt over zijn woord om dat te doen. Het zal lente worden! Hij maakt een nieuw begin!

Dan ziet Jeremia nog een ander beeld. Wat zie je? Vraag de Heer. Ik zie een gloeiend hete pot, die overhelt vanuit het noorden. Wat een eng beeld! Wie weleens te maken heeft gehad met brandwonden door gloeiend hete vloeistof, zal de schrik om het hart slaan. Een pan die bijna omvalt! Wat eng, wat gebeurt er? En toch is dat wat Jeremia ziet. Hij moet het wel doorgeven aan het volk. God zal vanuit het noorden komen met zijn oordeel. Zoals de troepen van Assur honderd jaar geleden het tienstammenrijk plunderden en wegvoerden, zal God nu het tweestammenrijk straffen door de troepen van Babel, van Nebukadnessar. Egypte zal hen tot geen enkele steun kunnen zijn! De troepen zullen in de poorten, bij de muren, in alle steden van Juda komen zo zullen ze gestraft worden!

Waarom straft God het tweestammenrijk?

God had gezegd: ik ben altijd bij je, maar zij hadden God verlaten!
God had gezegd: offer alleen voor mij, maar zij leefden voor zoveel andere dingen. Ze toonden geen toewijding aan God.

God had gezegd: Dien allen mij, maar zij hadden zich gebogen voor stukken steen en stukken hout, die door mensen in de vorm van goden gemaakt waren.

Daarom zal God hen straffen.

Zo ziet God ook in jouw hart. Hij weet voor wie en wat je leeft. Hij ziet je zonden!

Hij weet hoe makkelijk wij ons kunnen laten leiden door volledige liefde voor geld, voor macht of seks en ons door onze eigen passies kunnen laten bedriegen.

God zal de zonden niet onbestraft laten. Hij wil het kwaad tot in de wortel uitroeien. Die boodschap moet Jeremia het volk brengen, voordat hij mag spreken van Gods genade.

Wat is het goed om te weten dat er later nog een profeet gekomen is

De ware profeet, Jezus Christus. Hij is het die Gods plan en wil helemaal bekend heeft gemaakt.

Hij is het die als profeet niet geliefd was, die moest vrezen voor zijn eigen leven.

God had zijn knechten gestuurd, tenslotte zond hij zijn Zoon. Die moest dat met zijn eigen leven bekopen. Het volk wilde hem niet. Maar door de dood van deze profeet, maakte God een nieuwe weg. Hij droeg onze zonden en heeft ons zo gered.

Hoe reageren wij op Jezus aanbod van liefde?

De vraag is: hoe reageren wij op Hem? Op de profeet, de Zoon van God?

Wijs je hem af? Of neem je hem aan?

Probeer je zelf je leven te maken? Of beleid je je zonden en vraag je of God je wil redden?

Ben je vol van het leven hier en nu, van geld, macht en seks, of van welke namaakgod dan ook? Vergeet niet de gloeiend hete pot, maar weet tegelijk dat je mag leven van het nieuwe verbond, puur van genade, zoals Luther dat al benadrukte!

Wordt dan vol Jezus Christus: en ga je in zijn naam op weg om zijn goede nieuws verder te vertellen.

Ds. Dick Dreschler, GKV Heemse

Bron : http://dickdreschler.wordpress.com/2010/10/28/jeremia-1-god-geeft-je-de-kracht-en-legt-de-woorden-in-je-mond/