hoofdmenu | Zoek op Categorie | Zoek op Trefwoord | Nieuw | Zoeken | Bijbel

 

Bekijken Bijbelteksten

Trefwoord  Wijzigen
Roeping (Goddelijke roeping)

Categorie
OP ZOEK NAAR GOD

Toelichting
Luisteren naar een roeping van God
Mensen die veerkrachtig zijn, leven vanuit een roeping die aan hen trekt. Ze geloven dat Gods hand op hun leven rust en dat ze gehoor moeten geven aan die roeping. Daarom staan veerkrachtige mensen stil bij vragen zoals:
- In welke richting moet mijn leven gaan?
- Hoe moet ik omgaan met de mogelijkheden en de fijngevoeligheid waarmee God mij heeft gezegend?
Op het eerste gezicht lijken de meeste verhalen in verband te staan met een geestelijke roeping tot profeet of apostel, of een roeping tot herder of koning. Maar dan stuiten we op het verhaal met in Besaleël en Oholiab in de hoofdrol, twee bouwvakkers onder de Hebreeën die uit Egypte waren verlost.

Voorbeelden van roepingsverhalen
- Paulus : Na de verschijning van Jezus aan Paulus, bleef hij tot aan het eind van zijn leven zijn roeping gehoorzaam (Handelingen 26).
- Kaleb : Hij gaf op zijn 85e blijk van een krachtige visie, toen hij op z'n leven terugkeek en zei: 'Ik bleef volledig op de Heer, mijn God, vertrouwen' (Jozua 14:8). Hij was een geroepen man!
- Esther : God gebruikte Esthers positie als koningin om een etnische zuivering van Joden te voorkomen.
- Nehemia : Hij was door God geroepen om de muur van de tempel te herbouwen.
- Daniël : Hij was een overheidsdienaar in Babylon.
- Lucas : Hij was een arts in de eerste eeuw.

Als je de Bijbel leest, kom je tot de conclusie dat roeping een belangrijke transactie is tussen God en mensen die geloven dat Hij betrokken is bij aardse zaken. Strategisch denken moet dus als uitgangspunt hebben: Wat hoor ik God zeggen over de richting van mijn leven? Wat kan mijn bijdrage zijn?

Wat hebben de bijbelse roepingen gemeen?

Bijbelse roepingen hebben allemaal hun oorsprong uit God, de drie-eenheid:
- God de Vader riep Abraham, Mozes, Jesaja en Amos, om er enkelen te noemen.
- Jezus riep twaalf mannen om met Hem mee te gaan (Marcus 3:14) en zond hen er vervolgens op uit om het geloof onder de volkeren te verkondigen.
- De Heilige Geest riep Saulus en Barnabas en andere mensen tot apostolische activiteit.
In de Bijbel werd nooit iemand door zichzelf geroepen.

De bijbelse roepingen waren nogal onvoorspelbaar
Gideon vond zich zelf zo onbelangrijk en hij was ook nog de jongste van de familie. Hij voelde zich niet bekwaam voor zijn roeping (Richteren 6:15). Waarom riep God David? Of Jeremia? En waarom nou juist Simon Petrus? Voeg daarbij de onwaarschijnlijke roeping van Saulus van Tarsus, die later schreef, dat hij vroeger een godslasteraar, een vervolger en een geweldenaar was (1 Timotheüs 1:13). Toen iemand Franciscus van Assisi vroeg waarom God hem had geroepen, stond hij stil bij de onvoorspelbaarheid daarvan en antwoordde: "God zoekt de zwakste, kleinste, allergewoonste mensen ter wereld op, en die gebruikt Hij."

Bijbelse roepingen waren vaak gericht op onvoorstelbare en schijnbaar onmogelijke doelstellingen:
- Noach : bouw een boot
- Mozes : leid een volk uit Egypte
- Elia : weersta een slechte koning
- Paulus : spreek tot de heidenen
Zulke roepingen waren zo'n grote uitdaging, dat ze vaak eigenschappen in iemand naar boven riepen waarvan de persoon zelf het bestaan niet had vermoed.

Iedere bijbelse roeping was uniek
Niet één roeping was te vergelijken met de andere. De omstandigheden van een roeping, de aard ervan en de verwachtingen waren alle op maat. Als God wilde dat er iets werd gezegd of dat een volk geleid zou worden, gaf Hij iemand het mandaat en dan gebeurde het op een wijze die nooit eerder was vertoond. Iedereen die geroepen werd, leerde Hem te vertrouwen van wie de roeping uitging. En vanuit dat vertrouwen vond hij moed, wijsheid en leiding. Roepingen waren geen advertenties waarop de eerste de beste kon solliciteren. Soms werden vreemde figuren geselecteerd. En anderen, die waardevoller en bekwamer leken, vielen buiten de boot. Er was slechts één Mozes, ongeacht wat Mirjam en Aäron durfden te denken, toen ze vroegen: "Heeft de HEER soms uitsluitend bij monde van Mozes gesproken en niet ook bij monde van ons?" (Numeri 12:2). Er was slechts één Ester, één Johannes de Doper, één Simon Petrus. Het is de moeite waard om ze telkens weer te noemen, omdat ze tot het fundament van een waardig christelijk leven behoren en er inhoud aan geven.

Roeping in de praktijk
Voor visionair denken, tenminste voor iemand die de Bijbel gelooft, is een besef van roeping nodig. De hemel drukt op iemands hart het stempel van een onontkoombare bestemming die aan het leven zin en inhoud geeft. De meeste mensen hebben kennelijk het aangeboren verlangen om naar een roeping te luisteren, om hun leven te richten op iets wat uitgaat boven de dagelijkse routine. Waar je ook kijkt, als je de Bijbel doorleest, je vindt altijd wel een roepingsverhaal waarin wordt beschreven hoe iemand, die vaak heel onopvallend leefde, werd overweldigd door een hemelse boodschap. Die boodschap gaf ineens een heel andere wending aan hun leven en leidde naar een nieuw en zinvol doel.

Een roepingsverhaal is een aaneenschakeling van 'gefluisterde woorden en gebeurtenissen' die de ziel in beslag nemen en een mens erop wijzen dat God spreekt. Sommige mensen hebben een aangrijpend roepingsverhaal. Op één beslissend moment is daar de sterke overtuiging dat God heeft gesproken en de richting aangeeft. Vanaf dat moment ben je niet meer dezelfde. Voor de meesten is de roeping net een druppel die op je blijft tikken, totdat je je overgeeft en zegt: 'Oké! Oké'! En ik ben dankbaar dat ik dat gedaan heb. Als iemand eenmaal geroepen is, worden financiële zekerheden, woonplaats, bekendheid, applaus en macht steeds minder belangrijk. Gehoorzaamheid wordt de eerste zorg. Laat anderen zich vrij voelen om rijkdom en macht te vergaren, de roeping geeft jou maar één mogelijkheid: je overgeven aan Gods wil.

Een roeping komt op verschillende manieren

De hemel spreekt
Hoe gaat dat? Op vele verschillende wijzen, maar er komt een moment waarop iemand met zekerheid weet dat God hem of haar zachtjes duwt in de richting van een bepaald volk, thema of werk. Wanneer je gehoorzaam leeft in het centrum van je roeping, ervaar je Gods welbehagen en ken je een vreemdsoortige vreugde.

De echtheid van een roeping wordt meestal (niet altijd) bevestigd door anderen
Mensen bevestigen jouw roeping en zien het unieke werk van Gods Geest in jou. Mensen die jou goed kennen, kijken toe en geven ongevraagd commentaar, zoals: 'Je straalt gewoon als je dat doet. .. Je bent op z'n best wanneer je... Je bent helemaal jezelf als je...'

Een echte roeping heeft iets te maken met begaafdheid
Er zijn een paar romantische (en waarschijnlijk ware) roepingsverhalen van mensen die begonnen zonder specifieke bekwaamheden, maar dat zijn waarschijnlijk de uitzonderingen. Met een roeping komt ook de begaafdheid - die mysterieuze bekwaming waarmee God de geroepene bezoekt. Als mensen in harmonie met hun roeping leven, stijgen ze boven de middelmaat uit. Er gebeurt iets machtigs en de toeschouwers staan met verbazing toe te kijken.

Toen Franciscus van Assisi over zijn toekomst nadacht, merkte hij dat zijn hart naar de armen uitging. "Ga naar de armen," hoorde hij God op verschillende wijzen zeggen in zijn hart, door zijn vrienden en vanuit de onontkoombare confrontaties met melaatsen. De paus probeerde van hem een bestuurder te maken, een architect, een functionaris in het kerkelijk apparaat, maar hij bood weerstand aan die druk, want hij was instinctief gericht op de roep van de armen. En iedereen die hem had gekend als de feestende zoon van een lakenverkoper uit de middenstand was verbaasd over de verandering in zijn leven. Hij wist intuïtief hoe hij met de armen moest omgaan.

Bron : "Breng veerkracht in je leven" van Gordon Macdonald, uitgeverij Gideon

Goddelijke roeping

Soms spoort Hij zijn kinderen aan om voor een leven in de zending te kiezen. Misschien is dat een roeping waarvan je denkt dat God die voor jouw leven in petto heeft. Soms vraagt God zijn kinderen juist om naar huis terug te gaan omdat hun diensttijd als zendeling daar erop zit. Soms wanneer God je roept om te gaan of terug te keren, wordt dat niet gevolgd door een duidelijke reden waarom. Maar de Bijbelverhalen over hoe God zijn kinderen vraagt op pad of naar huis te gaan zijn talloos. God vraagt Jozua om zich gereed te maken om met heel het volk de Jordaan over te trekken en te gaan naar het land dat God aan het volk Israël zal geven. De reden dat God Jozua riep, was omdat Mozes gestorven is en God Jozua nu als Zijn nieuwe dienaar riep. (Jozua 1:2).


Het leven is te vergelijken met twee bergen en een brug. De ene berg is vandaag, en de andere morgen. Elke dag moeten we de risicobrug oversteken om bij de volgende dag te komen. Wakker worden en uit bed stappen is een risico. In een auto stappen en de weg op gaan is een risico. Je openstellen voor mensen en vriendschappen aangaan is een risico. Dus de vraag is niet of we wel of niet risico's nemen in ons leven. De vraag is: Wáár riskeren we ons leven voor? Is jouw leven een serie van zinloze risico's? Ren je elke dag over de risicobrug terwijl er absoluut niets van waarde op je wacht op de bergtop van morgen? Lééf je wel op die brug die je oversteekt? Laat je het leven je gewoon overkomen of luister je naar de stem die zegt: 'Ga'? 'Met eigen oren zul je een stem achter je horen zeggen: "Dit is de weg die je moet volgen."  (Jesaja 30:21).  Wanneer heb jij die stem voor het laatst gehoord? Zorg ervoor dat bij alle risico's die de Heer je vraagt te nemen, je wijze keuzes maakt en niets overhaast doet. Zoek zijn aanwezigheid om het te bevestigen in zijn Woord en het advies van andere godvruchtige mensen.


Bron : "Met heel je hart dienen" van Shannon Kubiak Primicerio van de serie "Girls4God"

Bijbelteksten
Exodus  31  : 2  t/m 6
Zie, Ik heb bij name geroepen Besaleël, de zoon van Uri, de zoon van Chur, uit de stam Juda, en hem vervuld met Gods Geest, met wijsheid, inzicht en kennis, en dat voor allerlei werk, om ontwerpen te bedenken, om die uit te voeren in goud, zilver en koper; om stenen te bewerken, om die in te zetten; om hout te snijden en werkzaam te zijn in allerlei arbeid. En zie, Ik heb naast hem gesteld Oholiab, de zoon van Achisamak, uit de stam Dan; in het hart van ieder die kunstvaardig is, heb Ik wijsheid gelegd. Zij zullen alles maken, wat Ik u geboden heb. (NBG-vertaling)

Besaleël en Oholiab waren geroepen mannen.
Esther  4  : 10  t/m 17
Ester droeg Hatach op om Mordechai het volgende te antwoorden: "Alle dienaren van de koning en de inwoners van alle provincies van het koninkrijk weten dat er maar één wet geldt voor iedere man of vrouw die zonder ontboden te zijn naar de koning gaat en in de binnenhof komt: die persoon wordt ter dood gebracht. Alleen degene wie de koning zijn gouden scepter toesteekt, brengt het er levend af. Wat mijzelf betreft, ik ben nu al in geen dertig dagen bij de koning ontboden." Esters woorden werden aan Mordechai overgebracht. Toen liet Mordechai het volgende antwoord aan Ester geven: "Beeld je maar niet in dat jij, omdat je in het koninklijk paleis woont, als enige van alle Joden zult ontkomen. Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze. Toen liet Ester het volgende antwoord aan Mordechai geven: "Roep alle Joden die in Susa wonen bij elkaar en vast voor mij: eet niet en drink niet, overdag niet en ’s nachts niet, drie dagen lang. Ook ik zal op die manier vasten met mijn dienaressen. En na die voorbereiding zal ik naar de koning gaan, al is dat tegen de wet. Moet ik omkomen, goed, dan zal ik omkomen." Mordechai ging weg en deed wat Ester hem had opgedragen. (NBV-vertaling)

Esther was ook door God geroepen. We zien hier een jonge vrouw die gevangen zit in een oude gewoonte: Mordechai die zijn harem groter en groter maakte. Maar wanneer zich een situatie voordoet die sterk lijkt op de etnische zuivering van een hele generatie Joden, verkeert Ester in de bijzondere positie om tussenbeide te komen. Esther vaste drie dagen met Mordechai, de Joden in Susan en haar hofhouding. Na de periode van vasten naderde Esther voor de koning. Wat stond er veel op het spel. Haar gebed werd verhoord, er waren geen geestelijke ervaringen, maar wel een afwending van het gevaar. Mordechai denkt zelf ook dat Ester juist koningin is geworden om te voorkomen dat de Joden werd uitgeroeid.

Bron : "Breng veerkracht in je leven" van Gordon Macdonald, uitgeverij Gideon, blz. 104
Efeziers  2  : 10
Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus tot goede werken, welke God voorbereid heeft, opdat wij in dezelve zouden wandelen. (Statenvertaling)

Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid. (NBV-vertaling)

Ik ben geschapen om die goede werken te doen die Hij, voordat ik geboren werd, voor mij bedacht heeft.

   Bijbeltekst toevoegen

 


  Terug


Versie december 2009