Geslachtsorgaan van de man
De man wordt geboren met een overtollige hoeveelheid vel aan het uiteinde van zijn penis, de zogenaamde voorhuid. Als deze niet wordt verwijderd, is het voorste deel van de penis moeilijk te reinigen, vooral in de eerste levensjaren. Bij ruim 50% van de jongetjes van één jaar is de voorhuid niet over de eikel te schuiven, en bij jongetjes van drie jaar is dat nog steeds o procent. Wanneer bij het ouder worden de voorhuid wel over de eikel is te schuiven, dan nog wassen de meeste jongetjes zich niet op die plek. [21] Door dit gebrek aan hygiëne ontstaat er een vochtige omgeving waar zich grote aantallen bacteriën ontwikkelen. Die leven van dode huidcellen en talg, een vettige stof die door kleine kliertjes in de huid wordt afgescheiden. De bacteriën, de huidcellen en de talg vormen samen een stinkende massa die smegma wordt genoemd. Een ideale voedingsbodem voor de kankerverwekkende Smegma bacillus* (Mycobacterium smegmatis). Vooral onder primitieve omstandigheden, als mensen zich niet vaak wassen en zich niet uitgebreid kunnen douchen als wij, is het daar een grote smeerboel.

Besnijdenis
Bij de besnijdenis wordt de voorhuid weggesneden, waardoor het betreffende gedeelte van de penis aanmerkelijk beter kan worden schoongemaakt. Besnijdenis is in de meeste Europese landen een onbekend fenomeen. Het wordt voornamelijk toegepast als godsdienstig ritueel bij Joden en moslims, bij andere mensen vooral om medische redenen. Geschat wordt dat in Nederland en Europa ongeveer 10 tot 15 procent van de mannen is besneden. In de Verenigde Staten was dat in 1979 nog 85 procent. Nu is dat gedaald tot ongeveer 6o procent. [22, 23, 24] Het grote aantal besnijdenissen in de Verenigde Staten heeft niets te maken met godsdienstige overtuiging, maar wordt gedaan om hygiënische redenen. Geleerden hebben ontdekt dat besneden jongens veel minder kans hebben op peniskanker of aandoeningen van de urinewegen, en dat vrouwen van besneden mannen minder kans hebben op baarmoederhalskanker.

Peniskanker
Bij volken waar de mannen niet worden besneden en waar de hygiëne veel te wensen over laat. In India, China en Latijns-Amerika is het aantal gevallen van peniskanker bijzonder hoog. Peniskanker vormt daar gemiddeld 10 tot 20 procent van alle kankergezwellen bij mannen. [25, 26] In Brazilië, waar bijna niemand is besneden, is het aantal gevallen van peniskanker zeventig keer zo hoog als in Israël, waar bijna alle mannen zijn besneden. [27] Een arts in een ontwikkelingsland schreef: "De veroorzaker schijnt het aangekoekte en rottende smegma te zijn..." [28] In de Verenigde Staten is de hygiënische standaard in de laatste decennia enorm gestegen en is besnijdenis eigenlijk niet meer zo nodig. Toch vormt peniskanker daar nog 0,5 tot 1,5 procent van alle kankergezwellen. En al die gevallen van peniskanker komen bijna uitsluitend voor bij de onbesneden mannen! Bij de arme, zwarte bevolking die onder minder hygiënische omstandigheden leeft, is de sterfte aan peniskanker vier keer zo hoog als bij blanken, die een hogere levensstandaard hebben. [29, 30]

Bij mannen die als baby besneden zijn, komt geen peniskanker voor, ongeacht of ze in hygiënische of onhygiënische omstandigheden leven. Uit een onderzoek in 1975 bleek dat wereldwijd slechts negen gevallen bekend zijn van peniskanker bij mannen die meteen na hun geboorte zijn besneden. [31, 32, 33] Opvallend is dat bij moslims, die pas tussen hun derde en twaalfde levensjaar worden besneden, méér peniskanker voorkomt dan bij Joden, die acht dagen na hun geboorte worden besneden. De smegma-bacterie heeft bij hen al enige jaren zijn kankerverwekkende activiteiten kunnen ontplooien, voordat een besnijdenis werd uitgevoerd.

Besnijdenis voorkomt ook verschillende andere ziekten aan de geslachtsorganen. Jongetjes die als baby besneden zijn, krijgen in het eerste levensjaar ruim tienmaal zo weinig infectie van de urinebuis als onbesneden jongetjes, en op volwassen leeftijd krijgen ze minder snel geslachtsziekten. [34, 35] Een internationaal team van onderzoekers schreef in 2006 dat door besnijdenis de overdracht van het aids-virus van vrouw-naar-man met 60% afneemt. [35a] Vervolgonderzoeken worden afgewacht, zie de site van de Wereldgezondheidszorg (WHO).

Bron : "Moderne wetenschap in de Bijbel" van drs. Ben Hobrink, Gideon, blz. 74-77
21. "Benefits and Risks of Circumcision" van E. Warner en E. Strahin, Canadian Medical Association Journal, Vol. 125, 1981, blz. 969
22. "Benefits and Risks of Circumcision" van E. Warner en E. Strahin, Canadian Medical Association Journal, Vol. 125, 1981, blz. 968
23. "Circumcision in Europe", www.circumcisioninfo.com
24. "Normal versus Circumcised: U.S. Neonatal Male Genital Ratio" van D. Bollinger, 2003, www.cirp.org/library/statistics/bollinger2003
25. "Circumcision and Penile cancer" van A.L. Wolbarst, The Lancet, Vol. 1, 1932, blz. 152, 153
26. "Benefits and Risks of Circumcision" van E. Warner en E. Strahin, Canadian Medical Association Journal, Vol. 125, 1981, blz. 971
27. "Moses and Preventive Medicine" van J.D. Fawver en R.L. Overstreet, Bibliotheca Sacra, juli-september 1990, blz. 276
28. "Britisch Medical Journal" van R.L. Spittel, Vol. 2, 1993, blz. 632, in "Circumcision and Penile cancer" van A.L. Wolbarst, The Lancet, Vol. 1, 1932, blz. 152, 153
29. "Benefits and Risks of Circumcision" van E. Warner en E. Strahin, Canadian Medical Association Journal, Vol. 125, 1981, blz. 971
30. "Circumcision and the Risk of Cancer of the Penis" van M. Kochen en S. McCurdy, American Journal of Diseases of Children, Vol. 134, 1980, blz. 486
31. "Circumcision and Penile cancer" van A.L. Wolbarst, The Lancet, Vol. 1, 1932, blz. 150-153
32. "Cancer of the Penis in India" van J.C. Paymaster en P. Gangadharan, The Journal of Urology, Vol. 97, 1967, blz. 110-113
33. "Circumcision and the Penile Carcinoma" van E. Leiter en A.M. Lefkovits, State Journal of Medicine, New York, Vol. 75, 1975, blz. 1520
34. "Routine-besnijdenis in Europa bepleit", Dagblad Trouw, 24 september 1997 (naar een artikel van E. Schoen: Archives of Desease of Childhood), www.Trouw.nl
35. "Besnijdenis biedt jongetjes weinig medisch voordeel", Reformatorisch Dagblad, 5 maart 1999, www.refdag.nl
35a. PLoS Medicine, Vol. 3, nr. 7, juli 2006, http://medicine.plosjournals.org

De voorhuid is een huidplooi die de penis dekt. De voorhuid zit aan de basis van de penishals aan de penis vast. De voorhuid is terugtrekbaar.  De voorhuid heeft een grote bloedtoevoer en bevat veel zenuwen. Hierdoor is het gevoelig voor aanraking, warmte, beweging en seksuele prikkeling.  De voorhuid  bevat talgklieren, die een vetachtige stof afscheiden die de wrijving tijdens de geslachtsgemeenschap vermindert.  Samen met de eptiheelcellen die de huid afscheidt, vormt deze afscheiding het smegma.

Bij mannen met slechte hygiënische gewoonten kan dit smegma zich ophopen. Dit kan tot chronische irritatie leiden en een verhoogde kans op peniskanker. Peniskanker komt niet voor bij mannen die besneden zijn. Bij de besnijdenis  wordt een deel van of de gehele voorhuid verwijderd. Deze ingreep kan bij jongetjes vanaf de derde of vierde dag na de geboorte worden verricht uit religieuze of traditionele overwegingen. Besnijdenis wordt ook toegepast als direct na de geboorte blijkt dat de voorhuid te nauw is en niet kan worden teruggetrokken. Vaak kan in de eerste levensjaren de voorhuid  slechts gedeeltelijk worden teruggeschoven over de penis. Meestal lost dit probleem zich in de loop der jaren vanzelf op.

Bron : http://www.medicinfo.nl/%7B7f5a9754-3a28-4f91-b1c2-fe1041b8b77c%7D