|
De Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) is een gereformeerd kerkgenootschap, in 1969 ontstaan uit de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) (GKV). Er zijn nauwe banden met de Christelijke Gereformeerde Kerken (CGK) en ook is er al geruime tijd weer meer toenadering tot de vrijgemaakten.
Inhoudelijk wordt de NGK gerekend tot de orthodox-gereformeerde kerken, maar diverse plaatselijke kerken (gemeenten) kennen bijvoorbeeld wel de vrouw in het diaken- en sinds begin 2005 officieel erkend ook in het ouderlingen-ambt. Qua vorm beslaat de NGK een breed spectrum; enerzijds zijn er verschillende traditionele gemeenten die qua vorm overeenkomen met de GKV en de CGK, anderzijds zijn er gemeenten met sterke evangelische invloeden zoals volwassendoop door onderdompeling en een praiseband voor de muzikale begeleiding in plaats van een orgel.
De kerk baseert zich op de Bijbel en erkent de drie belijdenisgeschriften van de oude christelijke kerk en de Drie Formulieren van Enigheid. Haar kerkorde is het Akkoord van Kerkelijk Samenleven (AKS). Een typisch kenmerk van de NGK is dat de gemeenten meer vrijheid hebben dan in veel andere gereformeerde kerkgenootschappen. Doordat er twee keer binnen korte tijd slechte ervaringen zijn geweest met synodes, heerst er binnen het kerkverband een sterke weerzin tegen een al te strakke kerkelijke organisatie. In plaats van synodes en classes zijn er landelijke en regionale vergaderingen, die minder mogelijkheden hebben om besluiten op te leggen aan de plaatselijke gemeenten. Hierdoor is de NGK een vrij diverse groep kerken. www.ngk.nl
|
