Elf argumenten voor
christelijke rockmuziek nader bekeken
Als er één discussie is waaraan je
tegenwoordig je vingers lelijk kunt branden, vooral als je de discussie met
jongeren en jongerenorganisaties aangaat, is het wel die over christelijke
rockmuziek. De argumenten vóór en tegen vliegen over tafel en al snel raken de
gemoederen oververhit.
Is het meer dan een gewoon generatieconflict tussen ouders en kinderen of een
discussie over goed en kwaad?
Ja, want muziek spreekt direct tot de ziel van de mens en de invloed ervan
(zowel van goede als van slechte muziek) valt niet te onderschatten. De vraag
rest of het echter zo zwart-wit is en of goede muziek zo makkelijk van slechte
muziek te onderscheiden valt.
In het kader van deze discussie kijken we naar
elf argumenten die vóór christelijke rockmuziek spreken.
Niemand moet de bediening of muziek van de
ander veroordelen
‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld
wordt. Want met welk oordeel gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden; en met
welke mate gij meet, zult gij wedergemeten worden’ (Mattheüs 7: 1 en 2).
Voorstanders van christelijke rock zijn dol
op deze verzen, want ze sluiten de deur voor elke vorm van kritiek op hun
favoriete band of artiest. Maar christenen zijn wel degelijk geroepen om te
oordelen. In Leviticus 19:15 staat: ‘in
gerechtigheid zult gij uw naaste richten.’ Of Johannes 7:24: ‘Oordeelt een rechtvaardig oordeel’.
Jesaja 61:8: ‘Want Ik, de Heere, heb het
recht lief’.
Er zijn meer teksten in de bijbel over oordelen, dan die twee verzen uit
Mattheüs. Wie daar bovendien verder leest, ziet dat het in de context gaat over
het oordelen op een hypocriete manier, niet over een rechtvaardig oordeel.
De bijbel zegt dat we onze muziek luid moeten
spelen
‘Looft hem met geklank der bazuin… looft Hem
met de trommel… looft Hem met snarenspel… looft Hem met klinkende cimbalen.’ (Psalm 150)
Wat is lofzang? Luidkeels schreeuwen, boven
het oorverdovende geluid van elektrische gitaren: ‘Jezus is de weg!’…? Een
gitaarsolo van 110 decibel? Ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. Hoe
moet hij deze herrie verdragen? Rockmuziek is al veertig jaar het terrein van
de duivel. Het is naïef om te denken dat door het veranderen van teksten het
kabaal plotseling geheiligd is. De bron blijft hetzelfde, en wie zich verdiept
in de inspiratiebronnen van christelijke rockers, komt dezelfde namen tegen als
bij die van de wereldse rockmuzikanten.
Om ongelovigen te bereiken moet je hun muziek
spelen
‘Allen ben ik alles geworden, opdat ik immers
enigen behouden zou.’ (I
Korinthiers 9:22)
Toen Paulus deze woorden schreef, hoe ver
was hij toen bereid te gaan, in zijn ijver verloren zielen te redden? Werd hij
een alcoholist om de dronkaards te redden? Wentelde hij zich in seksuele
zonden, om de prostituees te redden? Natuurlijk bedoelde Paulus dat niet. Er
zijn grenzen. Als een christen het evangelie wil brengen in een kroeg, dan is
dat zijn goed recht, maar zodra hij een eerste biertje meedrinkt met de
drinkers daar, is de kracht van zijn getuigenis weg en het uiteindelijk doel
van zijn komst, naar de achtergrond verdwenen. We moeten zondaars uit de kuil
van het verderf trekken, niet er zelf ook in springen. De Here Jezus is die weg
nooit gegaan, wij moeten dat ook niet doen.
Rockmuziek is neutraal. Hoe je ermee omgaat,
bepaalt of he goed of slecht wordt. Als een christen een muzikant is, kan de
Heilige Geest erdoor heen werken.
Muziek
en soorten muziek zijn niet neutraal. Volgens alle serieuze medische,
fysiologische en psychiatrisch onderzoeken, heeft muziek invloed en is de stijl
en het ritme bepalend. Ook het Woord van God maakt duidelijk dat muziek niet
neutraal is.
Het idee dat er een neutraal gebied is, is
een occulte gedachte. Geen christelijke!. De occulte leer over ‘De Kracht’
leert dat er een neutrale kracht is in alles wat leeft, die ten goede of kwade
gebruikt kan worden. Zo kan hekserij goed én kwaad zijn, afhankelijk of het
witte of zwarte hekserij is. Maar beide krachten komen uit dezelfde bron:
satan. Wat zegt de Bijbel? Toen God naar zijn schepping keek, sprak Hij: ‘En Zie, het was zeer goed’. Er was geen
neutrale grond. De occulte leer stelt dat ‘goed of kwaad in the eye of the beholder ligt. De Bijbel trekt
echter van kaft tot kaft scheidslijnen tussen goed en kwaad.
We moeten rockmuziek gebruiken om een verloren
generatie te bereiken, want dat is de taal die zij spreken.
Christenen verdedigen rockmuziek, want
‘onze muziek’ moet van hetzelfde niveau zijn als dat van de wereld, om niet bij
voorbaat afgewezen te worden. Maar, er zijn grenzen aan de vormen van
evangelisatie. Jezus vertelde zijn discipelen het stof van de schoenen af te
kloppen, als mensen het evangelie niet aannamen. Liever dat, dan net zolang
water bij de wijn doen, totdat het wel aanvaardbaar is. Als gospelrock zo nodig
is om jongeren te bereiken, hoe zijn zij de afgelopen eeuwen dan bereikt? En
waarom gebruikten Paulus, Silas en de andere geen muziek tijdens hun bediening?
Destijds waren de mensen precies zo gevoelig voor de invloed van muziek als nu.
Ik voel me lekker door gospelrock. Hoe kan het
dan verkeerd zijn?
Deze dwaalleer heeft de kerk doortrokken op
veel meer gebieden, dan alleen maar muziek. Christenen zijn niet tot geloof
gekomen, maar ‘tot gevoel’, denk je soms. Goed voelen is belangrijker geworden
dan heilige vrees voor God. Tegenwoordig draait het zelden meer om
gehoorzaamheid aan God, maar om ons gevoel. We prediken binnen de kerkmuren een
evangelie van liefde en gaan daarbij voorbij aan de vreze Gods. Die twee
aspecten van het Evangelie moeten hand in hand gaan. Niemand in de hele Bijbel
preekte meer over de hel dan Jezus zelf. Natuurlijk, soms gooien gospelrockers
wat met teksten over Armageddon of het Laatste Oordeel, maar dat gaat verloren
in het lawaai van headbangende rockers en de hossende menigte.
Maar jongeren worden gered door gospelrock.
Hoe kunnen we het dan veroordelen?
Het is niet moeilijk om jongeren,
opgezweept door de muziek en de sfeer tijdens een concert, te overtuigen
Christus aan te nemen. Maar is dat wat Christus wil? Hij wil dat we in
gebrokenheid van hart en nederigheid van ziel met onze zonden tot hem komen. Hij
wil geen half lamgeslagen, verdoofde christenen die Jezus tot een idool maken.
Zonder heiligheid, zonder overtuiging van zonde, zonder bekering, zonder alles.
Gospelrockers schermen ook met duizenden bekeerlingen door hun bediening. Ziet
u de vruchten daarvan in uw gemeente? Jongeren die geestelijk de diepte in gaan
en de groei vertonen, die de vrucht is van ware bekering? Heeft gospelrock uw
kerk dichter tot de levende en heilige Christus getrokken?
Volgens Paulus is niets onrein van zichzelf.
Rock is gewoon een modernere muziekstijl.
‘Ik weet en ben verzekerd in de Heere Jezus,
dat geen ding onrein is in zichzelve, dan die acht iets onrein te zijn, dien is
het onrein.’ (Romeinen
14:14)
Christelijke rock kan dus ook niet onrein
worden genoemd, want niets is uit zichzelf onrein. Is de zaak zo eenvoudig? De
Bijbel noemt immers diverse zaken die onrein zijn: bestialiteit, toverij,
contact met geesten. En er zijn nog veel meer voorbeelden. Volgens het
bovenstaande argument zijn deze zaken dus niet onrein, behalve voor wie ze
onrein acht. Dat is een verdraaiing van de Schriften. Volgens het Woord van God
zijn bepaalde zaken wel degelijk onrein. Wie de context van Romeinen 14 leest,
ziet dat Paulus sprak over voedsel en feestdagen. Futiliteiten – in het licht
van het Evangelie – waaraan Paulus geen verdere tijd wilde verkwisten.
Rockmuziek heeft de laatste decennia bewezen onrein te zijn. Het heeft muren
van moraal neer gebroken, het heeft pornografie, rebellie, haat, drugsgebruik,
zelfmoord, vleselijkheid en occultisme gepredikt.
God kan alles gebruiken om mensen te bereiken,
dus ook gospelrock.
Amen. God kan alles. Hij doet wat Hij wil.
Hij is God. Maar de vraag is of het Zijn keuze zou zijn om rockmuziek te
gebruiken. De Bijbel zegt: ‘Onthoudt u
van alle schijn des kwaads’. (1 Thessalonicenzen 5:22). De Heere roept ons
op heilig te leven, dat wil zeggen: afgezonderd (van de wereld). Als
gospelrockers dezelfde haarstijl, outfit, kleding, concerten, lichteffecten,
rookmachines en muzikaal geweld gebruiken als de wereldse rockers, dan
presenteren ze op zijn minst de schijn van kwaad. Dat is vér weg van
heiligheid. Het is misleiding. Rockmuziek is van de wereld. Wie van rockmuziek
houdt, houdt van de wereld, en wie de wereld liefheeft, wordt daarmee een
vijand van God (Jacobus 4:4).
Maar, zeggen de fans: ‘Ik hou van Jezus en van gospelrock.’ Wat ze in feite
zeggen is: ‘Ik hou van Jezus en van de muziek van de duivel.’ Die twee gaan
niet samen. Lees 1 Johannes 2:15-16 er maar eens op na. En als u wilt
discussiëren, doet u dat dan met God. Hij liet deze teksten optekenen.
Als Jezus gepredikt wordt,
doet de rest er niets toe.
‘Wat dan? Nochtans wordt Christus op allerlei
wijze, het zij onder een deksel, het zij in de waarheid, verkondigd; en daarin
verblijd ik mij.’ (Filippenzen
1:18)
Zolang Jezus maar gepredikt wordt via de
teksten van gospelrock, dan is het goed. Ja? Als een vrouw werkt als een
topless danseres, om zo de aandacht van mannen te trekken en hen vervolgens het
Evangelie te vertellen, is dat geoorloofd? Natuurlijk niet. Paulus bedoelde
niet dat alles kan. Zonde blijft zonde. En het is nooit Gods keus om de zonde
in te schakelen om zijn wonderlijke boodschap van redding te verkondigen.
God schreef deze brief vanuit gevangenschap en er waren velen die vanuit
verschillende oogmerken Christus predikten. Paulus lag er niet van wakker, maar
hij keurde geenszins de zonde goed.
Waarom mag alleen de duivel goede muziek hebben?
Verdient God niet het beste?
Deze populaire leus
(‘why should the devil have all the good music’) geeft ons een mooie
uitdaging. We kan tien
goede aspecten van rockmuziek noemen? Goed dan. Vijf? Eentje? Voor elk ‘goede’
vrucht (voel me er goed bij, stoom afblazen…) zijn er vijf slechte. Als dit
‘het beste voor God’ is, staan de zaken er slecht voor. Zelfs zonder woorden is
deze muziek rauw, rebels, oorverdovend, opzwepend. Door daar christelijke teksten
aan te plakken, vindt u dan ‘de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat’?
‘Wee degenen, die het kwade goed heten, en het goede kwaad; die
duisternis tot licht stelle, en het licht tot duisternis, die het bittere tot
zoet stellen en het zoete tot bitter.’ (Jesaja 5:20)
(ingekorte vertaling vanuit ‘Dancing with
demons’, Jeff Godwin, Chick Publications)
Voor wie meer wil lezen, in de Engelse
taal: http://www.av1611.org/ (en dan zoeken op ‘christian rock’)
Bron : http://bijbelenonderwijs.nl/bijbel-en-onderwijs/christelijke-rockmuziek/