Wat wordt bedoeld met het “verborgen manna”,  de “witte steen” en een “nieuwe naam”?

Openbaring 2:17

Wie oren heeft, laat hij horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Aan wie overwint, zal Ik van het verborgen manna te eten geven, en Ik zal hem een witte steen geven met op die steen een nieuwe naam geschreven, die niemand kent dan wie hem ontvangt.

Wat wordt bedoeld met het verborgen  manna?

In de gemeente van Pergamum was een gevaarlijke leer binnengedrongen, die in Openbaring 2:14 wordt genoemd: de leer van Bileam. Volgens Numeri 31:8, 16 werd Israël door Bileam aangezet om ongehoorzaam te zijn en te zondigen tegen God. Het beginsel van deze “Bileamsleer” heeft zich blijkbaar de eeuwen door kunnen handhaven en was zelfs doorgedrongen in de gemeente van Pergamum. Daar waren er, die de gelovigen trachtten te verleiden deel te nemen aan maaltijden van afgodenoffers, die veelal met hoererij gepaard gingen. Zij, die zich met deze zonde niet wilden inlaten, worden in genoemd bijbelgedeelte “overwinnaars” genoemd. Hen wordt de belofte gegeven, dat zij zullen mogen eten van het “verborgen manna”.

In deze woorden ligt een historische toespeling op het manna, dat eens door de kinderen van Israël werd gegeten op hun reis door de woestijn. Ter herinnering aan de wonderbare wijze, waarop zij gedurende de lange woestijnreis door God in het leven waren behouden, was een deel van dit manna in een gouden kruik opgeborgen in de Ark des Verbonds, die in het binnenste heiligdom van de tabernakel stond. Maar volgens Jezus’ woorden was niet dit manna, maar Hij Zelf het ware brood uit de hemel. “Ik ben het brood des levens. Uw vaderen hebben in de woestijn het manna gegeten en zij zijn gestorven; dit is het brood, dat uit de hemel nederdaalt, opdat wie er van eet, niet sterve … Indien iemand van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven” (Johannes 6:49-51).

Zo is het duidelijk, dat het in de brief aan Pergamum bedoelde “verborgen manna” wijst op de Here Jezus, die nu nog verborgen is in de heerlijkheid van de hemel. De getrouwen mogen zich eenmaal aan Hem verzadigen als aan het hemelse brood, dat eeuwig leven geeft.

Bron : http://bgimmanuel.nl/bijbelse-encyclopedie/bijbelse-encyclopedie-index/nederlandse-index-op-v/verborgen-manna/

Wat wordt bedoeld met het geven van een nieuwe naam?
Toen God de dieren bij Adam bracht om ze namen te geven, ging het er maar niet om dat 'het beestje nu eenmaal een naam moest hebben'. Neen, Adam gaf namen waarin de aard of het kenmerk van het dier werd uitgedrukt. Toen Simon bij de Heer Jezus kwam, gaf de Heer hem de naam Kefas. Kefas betekent 'steen' en de Heer drukt daarmee uit dat Peter geestelijk een steen zou zijn, namelijk in verband met zijn taak en roeping als apostel.

Welnu, zo drukt de nieuwe naam, die de overwinnaars op een witte steen wordt uitgereikt uit wat de gelovigen voor de Heer zijn. En dat zal in verband staan met wat ze hier op aarde voor Hem hebben betekent.

Wie of wat wordt bedoeld met de witte steen?
Een 'witte steen' werd in die tijden bij vele gelegenheden gebruikt, b.v.
- Feestdagen werden aangegeven met een witte en rampdagen met een zwarte steen;
- Een gastheer kon aan zijn gast een witte steen geven met een boodschap erop geschreven;
- Een witte steen betekende in de rechtspraak vrijspraak en een zwarte veroordeling
- Bij wedstrijden kreeg de overwinnaar een tablet van witte steen met zijn naam erop, zodat hij kon bewijzen overwinnaar te zijn.

Vooral de tweede en de vierde gedachte kunnen hier bedoeld zijn. Misschien zullen we niet aan een sociaal gebruik in de heidenwereld moeten denken, maar is er een relatie met de stenen in de borstlap van de hogepriester. De stenen stellen voor de stammen van Israël, het volk van God, in de schoonheid die ze voor God hebben. In ieder geval is het duidelijk, dat het om een symbolische beloning gaat en wel als volgt:
- De steen spreekt van duurzaamheid;
- De kleur wit van reinheid, heerlijkheid;
- De nieuwe naam geeft aan wat de gelovige voor Christus betekent. De persoonlijke waardering van Christus voor iedere gelovige afzonderlijk spreekt hieruit.

Bron : http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=877

Wat zouden dat ‘steentje’ en ‘de naam die alleen degene kent die hem ontvangt’ betekenen?

We zijn gemaakt naar het beeld van God, maar we zijn allemaal anders. En iedereen heeft het vermogen of op z’n minst de mogelijkheid om iets unieks en bijzonders van God te ontdekken wat anderen niet ontdekken.

Aan de andere kant: zoals onze vingerafdrukken en ons gezicht allemaal verschillend zijn, zijn we allemaal op vele manieren anders, ook al zijn we gemaakt naar Gods beeld. Als we weten dat God zo blij is met zijn schepping en dan in het bijzonder de mens die Hij naar zijn beeld gemaakt heeft, zou het dan niet kunnen dat we God ieder op onze eigen manier vreugde brengen?

God geeft ons daarom een witte steen met een nieuwe naam die alleen de ontvanger kent. Een naam waardoor we onszelf en ons leven op een nieuwe manier kunnen zien.

Aan wie wordt de steen gegeven? Aan degenen die overwinnen. Er moet dus iets overwonnen worden en er wordt niets onthuld over de naam op de steen. Alleen dat God hem erop zal schrijven en zal geven aan degenen die overwinnen.

Een voorbeeld om het te verduidelijken: Ik heb een roman van 1200 bladzijden voor me. Ik scheur er een willekeurige pagina uit en geef het aan jou en vraag of je hem wil lezen. Dan vraag ik jou waar dit boek over gaat. Je kan er wel iets van maken. Je weet iets over de hoofdpersoon en het verhaal. Maar je kent pas het hele verhaal en de afloop daarvan als je het hele boek leest.

Ons leven is als een pagina uit een dik boek. We zien slechts een stukje van dat verhaal. We weten meer niet dan wel. Wat we wel weten, is dat het onze taak is om door te gaan en te overwinnen. En dat is een heilige roeping die je invult, voor Hem wiens naam heilig is. En God zal ook ons een heilige naam geven en die op dat witte steentje schrijven.

Bron : DVD “Onze Vader” van Ken Curtis