Zeven redenen waarom we geen discipelen maken

"Ik geniet van het geven van preken. Maar als ik zou moeten kiezen tussen preken voor duizend mensen of het trainen van een kleine groep, kies ik voor het laatste. Dit zeg ik omdat relationeel discipelschap hét geheim is van het Nieuwe Testament.  Vandaag de dag geloof ik dat de Heilige Geest ervoor zorgt dat de kerken terugkeren naar het Nieuwe Testament-model. Kerkleiders en kerkgangers zijn de onpersoonlijke 'breng-mensen-in-de-kerkbank-aanpak' zat. We weten allemaal dat Jezus het grootste deel van Zijn bediening investeerde in een klein aantal volgelingen, dat vervolgens weer investeerden in andere mensenlevens," schrijft de christelijke schrijver J. Lee Grady in Charisma magazine.

Hij beschrijft zeven redenen waarom christenen geen discipelen maken, de opdracht uit Mattheüs 28:19.

1. We zijn niet op de hoogte van de Grote Opdracht
Toen de Heere Jezus de aarde verliet, gaf Hij de achterblijvers mee wat in Mattheus 28:19 staat. Jezus zei niet: 'Ga en bereik grote menigten', 'Ga en onderwijs de gemeente' of 'Ga en bouw kerken'. Er is helemaal niets mis met gebouwen, goede preken en massa-evangelisatie, maar Jezus maakte wel duidelijk dat onze prioriteit bij relationeel discipelschap zou moeten liggen: 'Ga en maak discipelen.' Als Hij 3,5 jaar investeerde in een handjevol volgelingen, waarom denken wij dan dat wij het op een andere manier kunnen bereiken?

2. We zijn zelf niet 'gediscipeld'
Talloze voorgangers hebben toegegeven dat ze nooit een mentor hebben gehad. Bijbelscholen en universiteiten onderwijzen veel op het gebied van theologie en methodologie. Maar dienaren van God worden niet in de massa op een lopende band geproduceerd. Ze worden gekneed door God Zelf. Zelden hebben christelijke leiders een training ontvangen van toegewijde mentoren. Paulus vertelde de Korinthiërs: 'Want al had u tienduizend leermeesters in Christus, daarmee hebt u nog niet vele vaders: in Christus Jezus heb ík u immers door het Evangelie verwekt' (1 Korinthe 4:15). Deze vaderloosheid ontbreekt niet alleen in onze cultuur, maar ook in onze kerken.

3. We geven geen prioriteit aan investeren in relaties
Toen Jezus Zijn discipelen riep, 'stelde Hij er twaalf aan om bij Hem te zijn, en om hen uit te zenden om te prediken' (Marcus 3:14). Jezus' eerste prioriteit was relaties bouwen. Zijn bediening was van ondergeschikt belang. Vandaag de dag hebben we dit omgedraaid. Onze focus ligt op het werk en relaties worden weggecijferd. Een voorganger vertelde mij onlangs dat zijn bediening is gereduceerd tot het ABC-model: Attendance (vertaald: aanwezigheid), Buildings (gebouwen) en Cash (geld). Als een kerk veranderd in een bedrijf, weet je dat dit ten koste gaat van discipelschap.

4. We zijn onder de indruk van grote aantallen
De nakomelingen van Noach bouwden de toren van Babel, omdat zij voor zichzelf een groot monument wilden. Dit is altijd de neiging geweest van mensen die niet zijn gericht op de Geest, maar op het vlees. We houden van groot en van de schijnwerpers. Maar God verwarde de bouwers in Babel (Genesis 11). Want God verlangt niet naar grote gebouwen.

Dawson Trotman is de oprichter van de Navigators, een wereldwijde grote christelijke organisatie. Dit was gefundeerd op het concept van discipelschap. Want Trotman wist dat wanneer hij zou investeren in een kleine groep christenen, deze groep volwassen zou worden om vervolgens weer in andere relaties te kunnen investeren. Zo ontstaat er een kettingreactie en wordt een vermenigvuldigingseffect gecreëerd. Trotman zei: "Als vier mensen een half jaar lang vier anderen zouden discipelen, en die vier vervolgens ook weer vier mensen gaan discipelen, resulteert dit na vijf jaar in meer dan duizend discipelen. En na 16 jaar zouden er dan meer dan 2 miljard discipelen zijn." Als we op Gods manier aan de slag gaan, kunnen we deze wereld bereiken.

5. We hebben te weinig geduld
Discipelschap heeft niets te maken met glamour of sensatie. Drie jaar lang een kleine groep begeleiden is verre van indrukwekkend. Maar dit is wel wat Jezus deed. Eén van Zijn discipelen – Petrus – zou Hem uiteindelijk ontkennen. Later preekte Petrus tijdens Pinksteren en legde hij de basis voor de Nieuw Testamentische gemeente. Je kunt gefrustreerd raken omdat sommige van jouw discipelen groeien met de snelheid van een slak. Maar je zult nooit weten hoeveel impact zij uiteindelijk zullen hebben.

6. Onze persoonlijke gebrokenheid
Het genezen van wonden uit het verleden is onderdeel van discipelschap. We kunnen niet groeien in Christus als we nog steeds vastzitten aan zondige gewoonten. Toch staan vandaag de dag nog altijd veel christenen in de geestelijke kinderschoenen, omdat ze nog niet door het proces van genezing zijn gegaan. Zolang je je eigen gebrokenheid niet hebt overwonnen, zul je ook niet in staat zijn om anderen tot geestelijke volwassenheid te brengen.

7. We willen dat kerkgangers onvolwassen christenen blijven
Als kinderen opgroeien, verlaten ze hun huis, gaan ze trouwen en staan zij zelf aan het hoofd van een gezin. Dit was het plan van God toen Hij aan Adam en Eva meegaf: 'Wees vruchtbaar, word talrijk' (Genesis 1:28). Jezus herhaalde deze opdracht tegenover Zijn discipelen, toen Hij zei: 'Hierin wordt Mijn Vader verheerlijkt, dat u veel vrucht draagt en Mijn discipelen bent' (Johannes 15:8). Echte discipelen, maken discipelen. Dit is iets anders dan jaar na jaar als toeschouwer in de kerkbank zitten.

Sommige voorgangers willen niet dat de leden van hun gemeenten groeien, omdat ze zich bedreigd voelen door volwassen gelovigen. Ze zijn bang dat hun bediening van hen wordt afgenomen. Dit is te gek voor woorden. Ik wil dolgraag dat mijn geestelijke zonen en dochters mij overtreffen als het gaat om vrucht dragen. Laten we daarom onze trots opzij zetten en teruggaan naar het model van discipelschap.

Bron : http://www.cip.nl/artikel/41456/Zeven-redenen-waarom-we-geen-discipelen-maken