Wat zijn gebedswandelingen?
Op dit ogenblik zijn voor veel evangelische christenen gebedswandelingen in en noodzakelijk. Wanneer deze in alle eerbied verlopen is er niets op tegen. Er kan echter geen verschil in “effect” bestaan tussen gezamenlijk hardop bidden in een zaal of op de openbare wegen. In de praktijk zal bidden binnen geconcentreerder kunnen gebeuren, dan bidden buiten tussen het verkeer en andere afleidingen. Een voordeel van bidden ter plekke is wel, dat de betrokkenheid van de bidders groter is. Men wordt als het ware op de harde feiten gedrukt. Als men de ongelovigen in hun weldoortimmerde huizen ziet, of als men drugsverslaafden ziet rondhangen met een wezenloze blik in hun ogen, of als men talloze mensen zich in het uitgaansleven ziet storten, of als men de mensen de hun aangeboden traktaten ziet verscheuren en soms vloekend hun weg ziet gaan, dan krijgt het gebed toch een meer gepassioneerde inhoud.

Oorsprong Kingdom New beweging

Er zijn steeds meer gemeenten en kerken in Nederland, die gebedswandelingen organiseren. Nu wil het “toeval” dat het gebedswandelen zijn oorsprong vindt bij de Kingdom Now beweging. Dit is dezelfde beweging die leert dat we Gods Koninkrijk op aarde moeten vestigen zodat Jezus Zijn troon kan innemen op aarde. Gebedswandelen is dus een onderdeel van de geestelijke oorlogsvoering, daardoor krijgen deze wandelingen naar mijn idee een heel ander karakter. Dan is het een stuk gebiedsverovering op de vijand.
Zoals deze beweging zelf zegt, heeft zij ervoor gezorgd dat de Berlijnse muur is gevallen. Ze gaan naar allerlei plaatsen toe om te bidden en te strijden tegen demonische machten. Toch is dit nergens in de bijbel terug te vinden.

Denkt men echter dat er een speciale kracht aan het gebed verleend wordt, terwijl men om het object van het gebed heen wandelt, dan kun je je bedenkingen hebben. Sommige gemeenten organiseren een gebedswandeling om de plaats, waarin zij wonen of om de wijk waar hun kerkgebouw staat. Zij menen, dat hierdoor God beter in staat is, ongelovigen in het “omsingelde” gebied te bereiken. Zij ‘breken op deze manier de grond open’ voor een vruchtbare evangelisatie door het slechten van vijandelijke bolwerken. Deze gedachtegang is voor het eerst in bredere christelijke kringen gepropageerd door de Engelsman, Graham Kendrick, een bekeerde, talentvolle zanger. Hij heeft ook liederen gecomponeerd, waarvan u er enkele terug vindt in de Opwekkingsbundel. Hij is ook de organisator van grote gebedswandelingen in Engeland en in andere landen.

Abraham : de pionier van gebedswandelingen?

De voorstanders van gebedswandelingen menen steun voor hun zienswijze te vinden in het verhaal van Abraham. Toen God hem beloofde dat hij het land Kanaän, waar hij zich op dat moment bevond, in bezit zou krijgen, zei Hij het volgende: “Sta op, doorwandel het land in zijn lengte en breedte, want u zal Ik het geven” ( Gen.13:17). Zij noemen Abraham de pionier van de gebedswandelingen. Daarnaast wordt het verhaal van de val van de muren van Jericho in de oudtestamentische tijd, veelvuldig aangehaald. De wandelingen van het volk Israël om deze stad worden als voorbeeld genomen, hoe men in onze tijd geestelijk een bolwerk slecht.

Steden veroveren

Men meent, dat door in letterlijke zin rond te gaan om het vijandelijk gebied, de vijand moet wijken. Daarbij wordt ook nog vaak de tekst geciteerd, die God tot Jozua sprak voor deze het beloofde land binnenging nl. “Elke plaats die uw voetzool betreden zal, geef Ik u, zoals Ik tot Mozes gesproken heb”. Jozua 1:3. Wij hebben hier te maken met een Hebreeuws gezegde, dat veroveren betekent. Hoewel dit prachtige voorbeelden zijn om ons geloof te versterken, correspondeert het niet met de manier waarop de Bijbel gelezen dient te worden (de hermeneutiek). Als men dingen, die in het Oude Testament beschreven staan, letterlijk gaat interpreteren en op zichzelf gaat toepassen, komt men in drijfzand terecht. Men zal dan ook, net als Jozua het zwaard ter hand moeten nemen en mensen om moeten brengen, die niet in God geloven. Daarbij komt nog dat de val van Jericho uniek is in de geschiedenis. Na Jericho moest Jozua elke andere stad gewoon met zijn soldaten veroveren door middel van oorlogsvoering. Het wonder van Jericho herhaalde zich niet.

Uitzending van 70 dicipelen

Vanuit het Nieuwe Testament menen de voorstanders van gebedswandelingen zich gesteund door de uitzending van de zeventig discipelen (Lukas 10:1-20). Volgens hen wandelden deze groepjes ( twee aan twee) door alle plaatsen heen  om de grond te breken voor de prediking van Jezus, die erop volgde. Het verhaal is echter anders, want als zij bij Jezus terugkomen, dan vertellen zij opgewonden wat zij allemaal beleefd hebben. In opdracht van Jezus hadden zij de komst van het Koninkrijk van God gepredikt en hadden zij tekenen en wonderen gedaan, zieken genezen en boze geesten uitgeworpen. Jezus stuurde hen ook uit als arbeiders in zijn wijngaard, maar niet als gebedswandelaars. Ook in de verhalen van Abraham en Jozua wordt niet gerept over gebed. De Israëlieten liepen zelfs zwijgend om Jericho heen, dit op bevel van Jozua. “Jozua nu had het volk bevolen: Gij zult niet juichen en uw stem niet laten horen, ja, laat er geen woord uit uw mond uitgaan tot op de dag dat ik u zeg: Juicht!- dan moet gij juichen” (Joz.6:10). In dit verband is het goed om Jezus oordeel over het bidden van de farizeeërs op de hoeken van de straten erbij te betrekken. Zij baden hardop, zodat de mensen het konden horen en hun gebed geweldig zouden vinden. Uiteraard doen de gebedswandelaars in onze tijd dit niet, zij bidden niet om door de omstanders, maar door God gehoord te worden. Jezus onderwijst zijn discipelen om niet in het openbaar te bidden, maar in de binnenkamer.

Bidden in het verborgene

Het gebed dat Jezus ons aanraadt is het gebed in het verborgene, in de binnenkamer. God die in het verborgene ziet, zal het in het openbaar vergelden.

Hij zegt: “Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bidt tot uw Vader in het verborgene; en uw Vader, die in het verborgene ziet, zal het u vergelden” (Mattheüs 6:6). Ook leert Jezus, dat de hoeveelheid woorden van een gebed niet belangrijk is, want zegt Hij: “En gebruikt bij uw bidden geen omhaal van woorden, zoals de heidenen; want zij menen door veelheid van woorden verhoord te zullen worden. Wordt hun dan niet gelijk, want (God) uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt.”  (Mattheüs 6:7,8).

De gebedswandelingen worden  in een aantal gevallen ook gebruikt om de territoriale geesten, die men boven een bepaald plek of gebied meent te weten, te verjagen door schuldbelijdenis en het verbreken van de afgodische machten (dit eigent Kingdom Ministries zich ook toe!) Dit strookt niet met de Bijbel.

Samenvattend

Gebedswandelingen zijn goed om de bidders direct te confronteren met de nood van de mensen waar zij voor bidden. Als aanvulling op de bidstonden binnen in het kerkgebouw of zaal hebben zij hun nut. Zodra men echter aan deze wandelingen een bepaalde “magische” kracht gaat toekennen, is men op de verkeerde weg. Bijbels gezien zijn er geen argumenten voor openbare bidstonden. Jezus leert ons eerder het belang van bidden in de binnenkamer.

Bron : http://inbijbelsperspectief.weebly.com/wat-zijn-gebedswandelingen.html