Volk zal opstaan tegen volk

Wellicht kent u de woorden ‘Volk zal opstaan tegen volk’ uit Mattheus 24:7, in de eindtijdrede van de Here Jezus. Het gaat hier niet om oorlogen van ene land tegen het andere, maar om strijd van het ene volksdeel tegen het andere, in hetzelfde land. Juist dit zien we steeds vaker gebeuren. Denk bijvoorbeeld aan Oekraïne, Syrië, Egypte, Nigeria, Soedan, de Centraal Afrikaanse Republiek en niet te vergeten Noord-Korea. Het zijn signalen dat de komst van de Here Jezus dichterbij komt.

Oekraïne
Prominent in het nieuws zijn nu de heftige protesten en gevechten in Oekraïne. Wat is er toch aan de hand in dat land? Het oostelijke deel van Oekraïne voelt zich verbonden met Rusland, het westelijke deel met Europa. De president, Janoekovitsj, is een pion in de handen van de Russische president Poetin. De situatie is bijzonder gecompliceerd. Het zijn niet alleen Oekraïners, die het tegen elkaar opnemen, maar er vechten ook Russen mee en allerlei extremistische groeperingen.

De christenen in Oekraïne roepen dringend op tot voorbede. Soms keren demonstranten zich ook tegen hen. Ze bidden om bescherming, ze bidden om herstel van de vrede, ze bidden om openheid voor het Evangelie.

Speciale aandacht vraag ik voor de 300.000 Joodse mensen die nog in Oekraïne wonen. Het is wonderlijk, God gebruikt de huidige onrust om velen in het hart te geven dat de tijd is aangebroken of definitief naar Israel te gaan. Ik moet hierbij denken aan Jeremia 16:16, waar wordt gesproken over de jagers, die de Joodse mensen zullen opjagen naar Israel. God brengt Zijn volk thuis, en daar kan Hij opstanden en strijd voor gebruiken.

Gods Woord zegt dat er niemand zal achterblijven, zoals we kunnen lezen in Micha 2:12: ‘Ik zal u, Jakob, zeker verzamelen, geheel en al. Ik zal het overblijfsel van Israel zeker bijeenbrengen. Ik zal het samenbrengen als schapen van Bozra, als een kudde midden in zijn weide. Hat zal er gonzen van de mensen.’

Noord-Korea
Ook in Noord-Korea zien we dat volk opstaat tegen volk. Het ene deel van het volk controleert het andere deel. Naar aanleiding van een rapport van een VN-commissie werd de afgelopen week in de media volop geschreven en gesproken over de dramatische situatie in het land, over de verschrikkingen in de kampen, waar tienduizenden mensen op een gruwelijke wijzen de dood worden ingejaagd.

De enige religie die is toegestaan, is de verering van de Noord-Koreaanse leiders. Het vermoeden dat iemand christen is, is al voldoende om ‘voor altijd’ in een kamp te verdwijnen. Eigenlijk is het wel bizar te zien dat de wereld toe blijft kijken naar wat er in Noord-Korea gebeurt. Waarom worden er geen zware sancties opgelegd aan het dictatoriale bewind?

Afgelopen zondag werd in Noord-Korea de Australische zendeling John Short opgepakt, omdat werd vermoed dat hij in het land was om te evangeliseren. Hij had christelijke teksten bij zich in de plaatselijke taal. Zijn vrouw Karen Short vertrouwt erop dat haar man in Gods handen is. Vorig jaar werd Kenneth Bae, een Amerikaanse christen van Koreaanse afkomst, opgepakt toen hij in Noord-Korea was. Hij is inmiddels veroordeeld tot 15 jaar werkkamp. Ook hij werd beschuldigd van evangelisatie, wat wordt gezien als een poging om de staat omver te werpen. Soms wordt gedaan of de Noord-Koreaanse christenen zielig en zwak zijn, maar dat is beslist niet het geval. Dwars door de verdrukking en vervolging heen maakt de Here hen krachtig en sterk.

Syrië
Ook in Syrië is de situatie buitengewoon ernstig. In dit land vecht eveneens het ene deel van het volk tegen het andere deel. In heel het Midden-Oosten zie je botsingen tussen de twee hoofdstromingen in de islam, de sjiieten en de soennieten. Veel buurvolken van Israel hebben zo de handen vol aan de strijd in eigen land, dat ze voor Israel steeds minder een bedreiging vormen. Wie twijfelt aan de gewelddadigheid van de islam, moet zich maar eens verdiepen in de strijd tussen beide stromingen.

Met name christenen hebben het buitengewoon zwaar in Syrië. De islamitische terroristen richten zich in hun strijd bij voorkeur op de christenen. Velen van hen zijn gevlucht, velen zijn gedood, maar sommigen blijven op hun post om hun getuigenis te laten horen, om mensen in nood bij te staan.

Nigeria
Ook in het noorden van Nigeria is het crisis. Daar zijn het met name de terroristen van de terreurgroep Boko Haran die er een behagen in schijnen te hopen om onschuldige mensen, veelal christenen, te vermoorden. Dat is onmenselijk, dit is duivels. Aangrijpend zijn de getuigenissen van veel christenen in dat gebied. Ze zijn bang, jazeker. Ook deze zondag kunnen de terroristen de kerk weer binnenvallen en dood en verderf zaaien.

Deze christenen bidden voor hun vervolgers. Zelf zijn ze niet bang om te sterven. Ze weten dat ze dan zullen leven, eeuwig leven. Ze maken zich juist zorgen over de moordenaars. Als zij sterven en de Here Jezus nog niet kennen, zullen ze voor eeuwig verloren gaan. Ze bidden om hun bekering. We bidden met hen mee.

Gebed
Deze opsomming is verre van volledig. Heftige conflicten tussen bevolkingsgroepen zijn er in veel meer landen, zoals Soedan, Egypte, Irak, Afghanistan, Pakistan en vele andere landen.

‘Here God, ontfermt U Zich over deze wereld in nood. Wees allen, waar ook ter wereld, die U kennen en liefhebben genadig, Here, stop de strijd. Tegelijk weten we uit Uw Woord, dat de eindtijd zwaar zal zijn en dat alles wat beschreven is, spoedig zal geschieden. Here, geef de vervolgden alles wat ze nodig hebben, bekeer vervolgers, breng het Joodse volk, Uw volk thuis en wees ook ons genadig. We prijzen Uw grote Naam en stellen ons vertrouwen op U alleen. Amen.’