Wordt slavernij door de Bijbel gerechtvaardigd?
Men heeft de neiging om slavernij te zien alsof dat iets in de verleden tijd is. Er wordt geschat dat er tegenwoordig 12,3 miljoen mensen in de wereld zijn die aan slavernij zijn onderworpen: dwangarbeid, sexhandel, erfelijk eigendom, etc. Omdat volgelingen van Jezus Christus zelf verlost zijn van de slavernij van de zonde, zouden zij tegenwoordig de belangrijkste voorvechters moeten zijn van het beëindigen van slavernij in de wereld. Maar de vraag kan dan gesteld worden waarom de Bijbel zich niet sterk tegen slavernij uitspreekt. Waarom lijkt de Bijbel het gebruik van menselijke slavernij feitelijk te ondersteunen?
Het gebruik van slavernij wordt door de Bijbel niet specifiek veroordeeld. De Bijbel geeft aanwijzingen voor de behandeling van slaven (Deuteronomium 15:12-15; Efeziërs 6:9; Kolossenzen 4:1), maar bant de praktijk als geheel niet uit. Velen interpreteren dit als een rechtvaardiging door de Bijbel van alle vormen van slavernij. Maar wat veel mensen niet goed begrijpen is dat slavernij in Bijbelse tijden heel anders was dan de slavernij die in de afgelopen eeuwen op veel plaatsen in de wereld heeft plaatsgevonden. De slavernij in de Bijbel was niet uitsluitend op ras gebaseerd. Mensen werden niet tot slavernij gedwongen vanwege hun nationaliteit of hun huidskleur. In Bijbelse tijden was slavernij meer een soort sociale status. Mensen verkochten zichzelf als slaven wanneer ze hun schulden niet konden betalen of niet voor hun gezin konden zorgen. In Nieuw-Testamentische tijden waren artsen, advocaten en zelfs politici soms slaven van een ander. Sommige mensen kozen er feitelijk voor om slaven te zijn zodat hun meester in al hun behoeften kon voorzien.
De slavernij die in de afgelopen eeuwen plaatsvond was vaak uitsluitend op huidskleur gebaseerd. Zwarte mensen werden vanwege hun nationaliteit als slaven beschouwd. Veel slaveneigenaren geloofden werkelijk dat zwarte mensen “inferieure mensen” waren ten opzichte van blanke mensen. De Bijbel veroordeelt slavernij gebaseerd op ras zeer zeker. Kijk eens naar de slavernij waar de Hebreeën in Egypte mee te maken hadden. De Hebreeën werden slaven omdat ze Hebreeën waren, niet omdat ze er voor hadden gekozen (Exodus 13:14). De plagen die God over Egypte uitstortte laten zien wat God van raciale slavernij vindt (Exodus 7-11). De Bijbel veroordeelt sommige vormen van slavernij dus wel degelijk. Maar tegelijkertijd lijkt de Bijbel enkele andere soorten slavernij toe te staan. De sleutel hierin is dat de slavernij die door de Bijbel wordt toegestaan op geen enkele manier lijkt op de raciale slavernij die onze wereld in de afgelopen eeuwen heeft geplaagd.
Een ander cruciaal punt is dat het doel van de Bijbel is om ons de weg naar onze verlossing te wijzen, niet om de samenleving te hervormen. De Bijbel benadert bepaalde zaken vaak van binnen naar buiten. Als iemand de liefde, genade en gratie van God ervaart, en Zijn verlossing ontvangt – dan zal God zijn ziel vernieuwen en de manier waarop hij denkt en handelt veranderen. Iemand die God’s geschenk van verlossing en de bevrijding uit de slavernij van de zonde heeft ervaren zal zich, omdat God zijn ziel hervormt, realiseren dat het tot slavernij dwingen van een ander mens verkeerd is. Iemand die God’s genade waarlijk heeft ervaren zal op zijn beurt genadig zijn voor anderen. Dat is het recept van de Bijbel voor het beëindigen van slavernij.
Bron : http://www.gotquestions.org/Nederlands/Bijbel-slavernij.html
