De taal van Gods liefde
Vijf liefdestalen in de gemeente van Christus
Dit concept van de vijf liefdestalen wil ik in dit hoofdstuk graag vertalen naar het elkaar liefhebben in de gemeente van Jezus Christus. Welke vormen kan onze gehoorzaamheid aannemen als we willen luisteren naar het gebod om elkaar lief te hebben? Liefhebben is:
1. elkaar waarderen met woorden
2. elkaar tijd en aandacht geven
3. elkaar geschenken geven
4. elkaar dienen
5. elkaar aanraken
De rest van dit hoofdstuk is gewijd aan een korte bespreking van elke liefdestaal. Daarbij geef ik steeds eerst aandacht aan de manier waarop God zelf deze taal spreekt en vervolgens hoe deze taal concreet gesproken kan worden in de gemeente van Christus.
Liefdestaal 1: elkaar waarderen met woorden
God spreekt deze liefdestaal op fenomenale en volmaakte wijze! Hij houdt zielsveel van ons en wordt niet moe om dat tegen ons te zeggen door zijn Woord. Steeds opnieuw geeft Hij woorden aan zijn liefde voor ons. Steeds opnieuw drukt Hij uit wat er aan genegenheid leeft in zijn hart. Heel de bijbel is vol van liefdeswoorden. Een prachtig voorbeeld: “Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en ik houd zo veel van je dat ik de mensheid geef in ruil voor jou, ja alle volken om jou te behouden” (Jesaja 43:4). Hoe meer we samen en persoonlijk ons overgeven aan het luisteren naar het Woord van God waarin zijn liefde in Christus voor ons tastbaar en ervaarbaar wordt, hoe meer we ook in staat zullen zijn om elkaar in de gemeente lief te hebben met woorden.
Dat kan door eenvoudigweg bewust gericht te zijn op het geven van complimenten (waar in gemeenten vaak een toonzetting van kritiek kan heersen). We kunnen elkaar ook heel concreet bemoedigen met woorden die God ons zelf heeft geleerd (de Schrift is vol bemoedigende woorden die we zo mogen uitdelen aan anderen). En we kunnen er in de gemeente ook steeds meer op gericht raken om roddel en kwaadsprekerij uit te bannen, omdat dat niet past in een liefdevolle gemeenschap en om positief over elkaar en met elkaar te spreken. Zo kan de liefde van Christus steeds meer het gemeenteleven gaan kleuren.
Liefdestaal 2: elkaar tijd en aandacht geven
God heeft ons lief. Hij heeft altijd alle tijd en onverdeelde aandacht voor ons. Dat is een buitengewoon groot wonder dat we niet genoeg tot ons kunnen laten doordringen. God heeft altijd alle tijd voor ons! Hij is er volkomen op gericht om helpend en troostend nabij te zijn en om ons te laten genieten van zijn aanwezigheid. In Psalm 139 wordt dat prachtig tot uitdrukking gebracht: “‘Heer, u kent mij, u doorgrondt mij, u weet het als ik zit of sta, u doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op, met al mijn wegen bent u vertrouwd. U omsluit mij, van achter en van voren, u legt uw hand op mij. Wonderlijk zoals u mij kent, het gaat mijn begrip te boven.”’ En als Jezus Christus naar de hemel gaat, zegt Hij tegen zijn leerlingen: “En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld” (Mattheüs 28:20). Hij is bij ons door zijn Heilige Geest die in ons woont: “‘U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u” (Romeinen 8:9). Deze goddelijk aanwezigheid mogen we in de gemeente ook naar elkaar toe tot uitdrukking brengen door tijd en aandacht aan elkaar te geven.
De meest eenvoudige vorm is dat we de ander, die onze broer of zus in Christus is, zien en belangstelling tonen voor wat hem of haar bezig houdt. In het licht van de liefdestaal tijd en aandacht is ook het bezoekwerk (door ambtsdragers en door gemeenteleden onderling) in de gemeente van grote betekenis. Maar ook elkaar ergens mee naar toe nemen, een belangstellend telefoontje plegen, een spelletje doen of een gezellige activiteit ondernemen: het zijn allemaal eenvoudige manieren om iets diepgaands te doen: liefde aan elkaar uitdelen in de vorm van tijd en aandacht. Daarmee wordt ook het belang van ontspannen activiteiten in het gemeenteleven onderstreept.
Liefdestaal 3: elkaar geschenken geven
God uit zijn liefde voor ons door ons geschenken te geven: zijn genade, zijn Geest, zijn dagelijkse zorg, het leven. Het is zelfs een van de meest wezenlijke kenmerken van onze Heer, dat Hij een gevende God en zegenende God is. Dat blijkt al vanaf het begin. Gods schepping is een en al gave voor de mensen. In heel het Oude Testament is duidelijk dat God zijn liefde geeft door concrete zegeningen uit te delen als loon op liefdevolle gehoorzaamheid aan Hem: “‘Ik zal jullie akkers op de juiste tijd regen geven, in het najaar en in het voorjaar. Je zult je oogst binnenhalen, koren, wijn en olie, en ik zal groene weiden geven voor je vee. Je zult er leven in overvloed” (Deuteronomium 11:14-15). En ook Jezus bevestigt Gods verlangen om als gevende God gekend te worden: “Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt? Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal jullie Vader in de hemel dan het goede geven aan wie hem daarom vragen” (Mattheüs 7:9-11). Als gemeente van Christus mogen we door het geven van geschenken navolgers van God zijn in het communiceren van de liefde.
De manier waarop deze liefdestaal wordt gesproken is uitermate praktisch: de bloemen in de kerk die als geschenk van de gemeente naar een ziek of eenzaam gemeentelid gaan, de kadootjes die we in de gemeente uitdelen op bijvoorbeeld moederdag of vaderdag, de roos die een jongere ontvangt als hij of zij geloofsbelijdenis doet, de trouwbijbel die we kado doen bij een huwelijk en de trakatie tijdens een kerkelijke vergadering. Daarnaast kunnen we ook het geven van geld in de collecte of op andere manieren leren zien als een uiting van liefde: uit de overvloed die we van de genadige God ontvangen geven we graag iets terug.
Liefdestaal 4: elkaar dienen
“De Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen”’ (Marcus 10:45). Deze woorden van Jezus laten zien hoe wezenlijk dienstbaarheid hoort bij God. Zo leren we Hem ook in het Oude Testament al kennen als de God die helpt: “Zie, God is mijn helper, de Heer is het die mijn leven draagt” (Psalm 54:6). God heeft ons lief door de grote daden die Hij doet en door het uitsteken van zijn helpende hand. In Christus leren we de Heer kennen als een diaconale God en ontdekken we ook hoezeer we als gemeente geroepen zijn om een diaconale gemeente te zijn, waarin de leden elkaar liefhebben door elkaar te dienen: “Kinderen, we moeten niet liefhebben met de mond, met woorden, maar waarachtig, met daden” (1 Johannes 3:18).
In dit licht is elke helpende hand die wordt uitgestoken een teken van Gods liefde. Elkaar in de gemeente helpen en dienen, de handen uit de mouwen steken, participeren in werkgroepen en commissies, gewone dagelijkse karweitjes doen die ook in de gemeente en het kerkgebouw moeten gebeuren. Het zijn niet dingen die nu eenmaal ook moeten gebeuren, maar evenzovele kansen om de taal van Gods liefde te spreken en zo elkaar op te bouwen en elkaar te laten proeven van de goedheid van God.
Liefdestaal 5: elkaar aanraken
God is voelbaar aanwezig in mensenlevens. In de bijbel wordt dat beeldend onder woorden gebracht: “U legt uw hand op mij” (Psalm 139:5). In de bediening van Jezus op aarde speelt de lichamelijke aanraking ook een rol. Als Hij mensen geneest raakt Hij hen dikwijls aan: “Jezus kreeg medelijden, stak zijn hand uit, raakte hem aan en zei: “Ik wil het, word rein”’ (Marcus 1:41). En als er kinderen bij Hem worden gebracht om door Hem te worden aangeraakt, staat er: “Hij nam de kinderen in zijn armen en zegende hen door hun de handen op te leggen” (Marcus 10:16). Door heel de bijbel wordt in lichamelijke termen van gemeenschap gesproken als het gaat om de liefdevolle intimiteit die er is tussen God en zijn kinderen. In de gemeente van Christus mogen we daarom ook de lichamelijke taal van de liefde leren spreken.
Juist op dit gebied zijn er waarschijnlijk ook veel blokkades: lichamelijk contact kan al snel in de sfeer van ongewenste intimiteiten worden getrokken. En in de traditionele kerken is er sprake van een zeker onvermogen om ook de taal van de lichamelijkheid te gebruiken in de uiting van geloof en liefde. Toch mag alleen de bijbelse gewoonte van het elkaar groeten met de heilige kus (bijvoorbeeld genoemd in 2 Korinthiërs 13:12) ons aanmoedigen om de liefdestaal van de lichamelijk aanraking te uiten en te ontvangen als manier om elkaar in Christus lief te hebben: een arm om de schouder, een hand op de arm, een omhelzing, een aai over de bol: het zijn allemaal manieren om Gods liefde uit te delen.
De weg van de liefde
De concrete vormen van het nieuwe leven, dat zich uit in de vijf talen van de liefde, komen ons niet zonder meer aanwaaien. Het vraagt om een bewuste gerichtheid, om oefening en ook om bijbels onderricht: niet alleen de waarheid, ook de liefde heeft het nodig om geleerd te worden. Ware liefde die concreet ervaren en gedeeld kan worden is een onmisbare voorwaarde voor een leven in verbondenheid.
Passage uit: Jos Douma, Leven in verbondenheid. De kracht van het kennen van Christus, hoofdstuk 8.
(Zie ook het trefwoord in de BTR: God is Liefde (Vaders Liefdesbrief) : Een brief voor jou)
Bron : http://www.josdouma.nl/ikhoudvanjezus/liefdestalengemeente.html
Groet elkaar met een heilige kus
In de tijd van Jezus was het gebruikelijk om elkaar vriendschappelijk te begroeten met een kus. Daarom zegt Jezus bij het verraad door de kus van Judas "Judas, lever je de Mensenzoon uit met een kus?" (Lucas 22:48). De gewoonte is te vergelijken met elkaar krachtig omarmen (hug), elkaar zonder bijbedoelingen te kussen op de wang of elkaar warm de hand te schudden. Contact is dus een manier om onze relatie met elkaar uit te drukken, te verstevigen en te bevestigen. Je zegt daarmee: wij hebben een gezamenlijke band, een connectie, een relatie.
Zo is het ook binnen de kerk. Wij zijn broeders en zusters van elkaar. Daarom begroeten we elkaar, geven een high-five, een hug, een brassa, een hand, een schouderklopje, een goedbedoelde stomp of zelfs een heilige kus. (Let wel op sociale grenzen, van een kus, hoe heilig dan ook, is niet iedereen gecharmeerd). Daarmee kun je dus zeggen: welkom, fijn dat jij er bent, jij bent geweldig, ik zie jou staan, wij hebben dezelfde Vader…… laten we samen onze God eren!
Bron : http://www.bijbelkracht.nl/2012/06/29/heilige-kus/
