Wat is liefde?
God lijkt verdwenen. Kijk maar eens vijf minuten naar het journaal. We leven in een wereld die gevuld is met haat en het kwade. De maatschappij wordt in hoog tempo vernield door mensen die beweren dat ze God niet nodig hebben, maar die niet beseffen dat je ook de liefde afwijst als je God afwijst. In een wereld waarin 'alle religies gelijk zijn', proberen mensen God te maken zoals zij willen dat Hij is en vervolgens maken ze ook de liefde tot dat wij zij willen dat ze is. We hebben alle waarheden over de liefde achter ons gelaten en we hebben haar gemaakt tot iets wat om onszelf draait. Meer dan zelf lief te hebben, verlangen we ernaar om geliefd te worden. In plaats van te geven en op te offeren, willen we dat anderen aan ons geven en offers voor ons brengen.

Wat is liefde eigenlijk? In Johannes 4:8 lezen we dat God liefde is. De remedie voor een wereld waarin de liefde ontbreekt, is haar te laten vullen door God. God wordt gekenmerkt door liefde in hoe Hij is en in wat Hij doet. Liefde is de drijvende kracht achter alles wat God doet. Je kunt God niet kennen zonder de liefde te kennen, want God zelf is liefde. We zijn geschapen om op een onzelfzuchtige manier lief te hebben en liefde te ontvangen, maar we putten onszelf uit met inspanningen om liefde te maken tot iets anders dan waarvoor God ons gemaakt heeft. Liefde gaat om anderen, maar wij willen haar zo graag maken tot iets wat om onszelf gaat.

Liefde is iets heel krachtigs en in een wereld als de onze valt echte liefde altijd op. Steeds moet bij jou de vraag opkomen: Wat kan ik vandaag voor iemand anders doen?  Dat is liefde die de wereld zal veranderen. Misschien denk je: Ik ben maar in mijn eentje. Ik kan de wereld niet veranderen. Eén persoon is genoeg! Zoals God leiderschapstalenten in Mozes legde en David het hart van een herder gaf, zoals Hij Esther in staat stelde om koningin te zijn en Jezus het hart van een dienaar gaf, zo heeft Hij zijn liefde in jou gelegd. Overal zijn enorme groepen mensen te vinden die met de ellebogen werken om hun doel te bereiken. Dat valt niet op. Maar juist de mensen die stilletjes tussen de menigte door lopen en anderen liefhebben zullen uiteindelijk de wereld voor zich innemen. Ware liefde heeft geen erkenning nodig om te doen wat ze doet. De beloning van liefde is de vreugde die ze voortbrengt voor degene die liefheeft.

Jezus zei tegen zijn discipelen, dat de wereld ons als christenen zou herkennen aan onze liefde voor elkaar. Paulus zei tegen Timothëus dat we een voorbeeld moeten zijn in het liefhebben. Jezus zegt tegen ons dat we moeten liefhebben zoals Hij ons heeft liefgehad. Liefde is wat ons anders maakt. Liefde is alles. We hebben een keuze: we kunnen liefhebben of we kunnen weigeren om lief te hebben. We kunnen God en zijn liefde omhelzen of we kunnen Hem volledig afwijzen. Er is geen tussenweg.  In Johannes 4:7-8 lezen we dat iemand die niet liefheeft, God niet kent. Je daden zeggen meer dan woorden.

Bron: "Met heel je hart liefhebben" van Shannon Kubiak Primicerio (serie: Girls for God)

God is liefde
De liefde is een wezenlijke hoedanigheid van God. Liefde is Zijn aard. Wij moeten leren liefhebben; wij moeten onze liefde ontplooien. God is liefde. Dit mag niet omgedraaid worden. Dat God liefde is, betekent niet dat de liefde God is. Deze verkeerde opvatting verlaagt God tot de personificatie van een deugd. 'God is liefde' omschrijft Zijn aard. Johannes beklemtoont in zijn eerste brief Gods liefde voor ons en hoe wij behoren te reageren.

1. God toonde Zijn liefde door Zijn Zoon te zenden. (1 Johannes 4:9 en 10, Romeinen 5:8, Johannes 3:16, 1 Johannes 3:16, Efeziërs 2:4 en 5)
2. Niets van buiten af kan ons van Gods liefde scheiden. (Romeinen 8:38 en 39)
3. Gods liefde vertroost ons en geeft ons de moed om een hechte relatie met Hem te hebben. (1 Johannes 4:16 t/m 19)
4. Wij hebben lief, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad. (1 Johannes 4:19)
5. Onze hoogste liefde komt God toe. (Matteüs 22:37, 38)
6. Waarom zou wie dan ook God haten? Omdat men meer liefde heeft voor iets anders. (1 Johannes 2:15 t/m 17)
7. Wanneer wij de liefdevolle genade Gods aanvaarden door ons te laten dopen, wordt Gods Geest over ons uitgestort. (Titus 3:4 t/m 7)
8. Door de Geest wordt Gods liefde in onze harten uitgestort. (Romeinen 5:5)
9. Wij ontvangen de gave van de heilige Geest bij de doop. (Handelingen 2:38)
10. Wie God liefheeft, moet ook zijn broeder liefhebben. (1 Johannes 3:23, 1 Johannes 4:7 t/m 12, 1 Tessalonicenzen 4:9
11. De mensen behoren ons als volgelingen van Christus te herkennen wegens onze liefde voor elkaar. (Johannes 13:34 en 35)
12. Het is niet voldoende te zeggen dat wij de broeders liefhebben. De ware liefde geeft daadwerkelijke hulp waar nodig. (1 Johannes 3:16 t/m 18, 1 Johannes 4:20 en 21)
13. Wie God liefheeft, onderhoudt Zijn geboden. (Johannes 15:12 t/m 14, 1 Johannes 2:3 t/m 6, 1 Johannes 4:12, 1 Johannes 5:2 en 3, 2 Johannes 6)

Paulus spreekt over “haters van God” in Romeinen 1:30. God heeft Zijn liefde bewezen. Hij verdient onze liefde. Hij bezielt onze liefde. Toch kiest iedere mens òf God lief te hebben òf God te haten. Een neutrale houding tegenover God is niet mogelijk. God straft de mensen die Hem haten en zegent de mensen die Hem liefhebben (Exodus 20:5, 6). De liefde van God wordt in onze harten uitgestort door de heilige Geest die ons geven is. Omdat wij Gods liefde ervaren hebben, willen wij Hem en anderen liefhebben zoals Hij ons liefheeft.

Sommigen misbruiken de uitdrukking: “Indien wij elkander liefhebben, blijft God in ons" bij een bewering dat wat wij leren of hoe wij aanbidden van geen belang is, zolang wij elkaar liefhebben. Maar Johannes verklaart wanneer wij God liefhebben en zijn geboden doen. Dat is de liefde van God. Indien ons onderricht en onze aanbidding niet in overeenstemming zijn met Gods woord, zijn wij leugenaars wanneer wij zeggen dat wij God liefhebben en zijn wij leugenaars wanneer wij zeggen dat wij de broeders liefhebben, volgens apostel Johannes.

Bron : Roy Davison

Hoe kan een liefdevolle God toelaten, dat de vrijheid van één persoon om voor het kwade te kiezen pijn en leed voor onschuldige mensen tot gevolg heeft?
We kunnen God niet verantwoordelijk stellen voor al het leed wat in de wereld is. De God waar de Bijbel het over heeft en die in Jezus Christus vleesgeworden is, is een God van liefde. En dat houdt in dat Hij een God van vrijheid is. Want je kunt niet liefhebben zonder vrij te zijn.

We zijn geschapen met het vermogen om voor de liefde te kiezen, dus ook met het vermogen om voor het tegenovergestelde -het kwaad- te kiezen. De veronderstelling dat God verantwoordelijk is voor ons kwaad -zelfs het kwaad dat 'in zijn naam' gedaan wordt- is de veronderstelling dat mensen robots zijn die alleen maar een goddelijk voorgeprogrammeerd plan uitvoeren. Maar als dat het geval is, kunnen we nooit liefhebbende wezens zijn. Al het kwaad in de wereld wordt veroorzaakt door beslissingen van een vrije wil die buiten God om genomen worden. Wat God wil en wat Hij doet is altijd goed. Alles wat niet goed is, heeft zijn oorsprong in iets of iemand anders dan God.

Je moet jezelf eerst de vraag stellen: wie is er nu eigenlijk verantwoordelijk voor het kwaad? Als God zijn schepselen dan een vrije wil geeft, moet Hij ook ruimte laten voor de mogelijkheid dat ze misbruik maken van die vrijheid, zelfs als dat betekent dat anderen pijn gedaan wordt. Echt vrij zijn is moreel verantwoordelijk zijn en moreel verantwoordelijk zijn betekent moreel verantwoordelijk zijn tegenover elkaar. Wat is de vrijheid om lief te hebben of niet lief te hebben als het niet betekent de vrijheid om een ander te verrijken of kwaad te doen? God heeft dit dit zo gemaakt, omdat het alternatief zou zijn een ras van robots die niet werkelijk kunnen liefhebben. Als de uitoefening van een vrijheid bij elk (dreigend) misbruik verhinderd zou worden, zou het domweg geen vrijheid meer zijn.

Voorbeeld
Als jij je dochter 5 euro geeft en als je elke keer ingrijpt als jouw kind volgens jou een verkeerde uitgave gaat doen, is het dan nog wel haar geld? Geef jij haar dan werkelijk wat? Als zij van jouw geld alleen maar dingen mag kopen waarvan jij vindt dat ze waardevol zijn, is het dan eigenlijk haar geld nog wel? Is het dan in feite niet nog steeds mijn geld, dat jij indirect, via haar, uitgeeft?

Zo is het ook met God als Hij ons echt vrijheid geeft. Dan moet die vrijheid ook, in ieder geval in grote mate, onherroepelijk zijn. Hij moet ten opzichte van die vrijheid, binnen bepaalde grenzen, een 'handen-thuishouding' hebben. God schept vrije mensen die kunnen doen wat ze willen, en geen voorgeprogrammeerde instrumenten die uiteindelijk altijd doen wat Hem behaagt.

Vrijheid neemt het risico met zich mee, dat omgekeerd evenredig moet zijn aan het vermogen om het goede te bewerken. Als ik de vrijheid heb om maar één mens lief te hebben, dan heb ik ook de vrijheid om maar één mens te kwetsen. Als ik de vrijheid heb om een beetje van ze te houden, dan heb ik ook de vrijheid om ze een beetje te beschadigen. Als ik heel erg van ze kan houden, kan ik ze ook heel erg bezeren. Er bestaan Hitlers en Stalins in deze wereld. Maar er zijn ook de moeder Theresa's en de Martin Luther Kings.

Weten we niet allemaal uit ons eigen leven dat liefde zeer kan doen? Als we iemand liefhebben, als we kinderen opvoeden, als we een hechte vriendschap ontwikkelen, gaat dat vaak met lijden gepaard. Mensen laten je vallen, ze gaan dood, kinderen komen in opstand, enzovoort. En toch gaan we door met liefhebben. Het is normaal om het laf te vinden, of triest, of ongezond als iemand niet langer liefheeft. Als iemand nooit zou liefhebben, zou hij nooit hoeven lijden. Maar dan zou hij ook nooit echt leven. God hecht geen waarde aan vrijheid óm de vrijheid. Het gaat Hem om liefde. Vrijheid is gewoon het enige middel om dat doel te bereiken. Vanuit christelijk oogpunt raken de risico's die met de schepping meekomen niet alleen, en zelfs niet in de eerste plaats, de mensen. God zelf loopt een groot risico door de wereld te scheppen. De bijbelse visie op God openbaart een God die door heel de geschiedenis heen geleden heeft door de verkeerde keuzes van de mensen. En Hij lijdt omdat Hij liefheeft.

In het bijbelboek Hosea tekent God Zichzelf als iemand die getrouwd is met een vrouw die Hij diep bemint, maar die maar niet trouw wil zijn. Ze doet zichzelf, haar echtgenoot en haar kinderen kwaad door zich te prostitueren. God probeert dus voortdurend, met heel veel pijn, zijn volk, zijn bruid, terug te roepen tot een relatie van trouw aan Hem.

Is liefde het waard om ervoor te sterven?
God ging zelfs zover, dat Hij mens moest worden en een helse dood aan het kruis moest sterven. Ondanks onze opstandigheid tegen Hem hield God zoveel van de wereld dat Hij bereid was zover te gaan om een eeuwige relatie met ons te hebben. God nam al de zonden van de wereld op Zich met alle pijn en alle straf die de zonde veroorzaakt. Hij deed dat aan het kruis op Golgota. Dat hoefde Hij niet te doen. Maar Hij deed het uit liefde, omdat liefde dat waard is. Liefde is het waard om voor te sterven; zelfs vanuit God bezien.

Als ons korte mensenleven het enige was dat er is; als het lijden en de dood van slachtoffers het absolute einde van hun bestaan betekenden, dan zouden we misschien met recht mogen stellen dat dat het risico niet waard is: in elk geval niet voor de slachtoffers. Maar als het christelijk geloof op waarheid berust, dan is dit gewoon niet het geval. Ons tijdelijke leven hier op aarde vormt alleen maar een kort voorspel op een leven dat eeuwig zal voortduren. Jezus is aan het kruis gestorven met het doel dat mensen eeuwig zouden kunnen leven in de vrede en de vreugde van God: de hemel. En de belofte van de Schrift is dat dat hemelse leven zo zal zijn dat ons lijden in de tegenwoordige tijd daar niet tegen opweegt (Romeinen 8:18). Als er geen hemel is, dan blijft al het leed, dan blijven al de tranen en de kreten van al die stervende kinderen onbeantwoord.

Bron : "Brieven van een scepticus" van dr. G.A. Boyd, hoogleraar filosofie en theologie.