Avondmaalscollecte

In de eerste gemeente was Avondmaal een gewone maaltijd. Gemeenteleden die vaak van heinde en verre en onder moeilijke omstandigheden samenkwamen, aten natuurlijk ook samen. Iedereen nam eigen eten en drank mee. Alles werd bij elkaar op de tafel gezet en een gedeelte ervan werd apart gehouden om te verdelen onder de armen. Onze avondmaalscollecte (collecta betekent ‘verzameld’) herinnert daar nog aan. Zoals de Heer ons brood en wijn geeft, zo willen wij elkaar ook laten delen in wat we hebben. Daarom worden onze gaven verzameld in de collecte en na de maaltijd gegeven aan wie ze nodig hebben.

In het OT werden de dankoffers gebracht, die voor het merendeel bestemd waren voor het onderhoud van de priesters en de levieten. In het NT is er de liefdemaaltijd die overging in de viering van het heilig avondmaal. Er werden gaven meegebracht in de vorm van eten en drinken. Een deel ervan werd gebruikt voor de gezamenlijke maaltijd, een deel werd apart gezet om daarna onder de armen te worden uitgedeeld. We kunnen dus stellen dat de avondmaalscollecte van meet af gehouden werd aan tafel als een dankoffer voor de genadegaven van de HEERE. Levend van Gods schenken geven de gelovigen als dank om uit te delen aan de armen. Het heeft dus niets met betalen voor de toegang te maken. Het gaat om een dankoffer en zoals de dankoffers in de tempel vooral bestemd waren voor de priesters en de levieten voor hun levensonderhoud, zo zijn de dankoffers aan de tafel bestemd voor de armen. De avondmaalscollecte moet daarom een diaconaal doel hebben.