Door de hele bijbel heen zie je dat God tot mensen spreekt. Hij doet dit op verschillende manieren. Soms spreekt Hij door profeten, door engelen, door dromen en visioenen, door een hoorbare stem, door een innerlijke stem of gedachte, enzovoorts.
In het Oude Testament, de tijd voordat Jezus kwam, lijkt het erop dat God niet tot iedereen sprak. Vaak gebruikte Hij speciaal daarvoor geroepen profeten om Zijn woorden door te geven aan de mensen. Ook zie je dat God in verhouding niet heel vaak spreekt; het was voor de mensen uit die tijd bijzonder.
In het Nieuwe Testament, nadat Jezus was gekomen, zie je een paar veranderingen met betrekking tot het spreken van God. Dit heeft vooral te maken met de komst van de Heilige Geest nadat Jezus naar de hemel was gegaan. De Heilige Geest werkt in iedere christen en helpt op allerlei manieren in het leven als christen. Eén van de manieren waarop Hij helpt, is door namens God te spreken.
Ook geeft Hij aan christenen gaven, zogenaamde charismata (= gaven van de Geest), waardoor zij datgene wat God wil zeggen, of doen kunnen doorgeven. Voorbeelden van die gaven zijn profetie (een indruk over wat God in de toekomst wil gaan doen), kennis (door God gegeven begrip van een situatie), wijsheid (door God geïnspireerd inzicht) of de gave van genezing (gebed voor een zieke waarop genezing volgt). Vanaf het moment dat de Heilige Geest kwam, zie je dus dat God tot iedere christen spreekt. Ook lijkt het erop dat God vaker spreekt dan in het Oude Testament. Onder de eerste christenen was het spreken van God heel gewoon: het was een integraal deel van hun leven als christen.
In de theologie is er een stroming die zegt dat God tegenwoordig niet meer op dezelfde manier direct tot christenen spreekt. In de eerste paar eeuwen na het ontstaan van het christendom was dit wel het geval, maar daarna is het, volgens deze leer, gestopt. Ook de gaven van de Heilige geest zouden niet meer voorkomen. De reden hiervan zou zijn dat God alles wat Hij ooit zou willen zeggen, al heeft gezegd in de bijbel. Omdat wij de bijbel hebben, zouden wij het spreken van God dus niet meer nodig hebben.
Deze theorie lijkt echter eerder een rechtvaardiging te zijn van een praktijk waarin christenen het moeilijk vonden om de stem van God te horen, dan dat zij in de bijbel is terug te vinden. Uit de bijbel wordt duidelijk dat het bij God draait om de relatie met ons mensen. In het paradijs wandelde God met Adam en Eva; Hij sprak met hen, net zo direct als mensen met elkaar spreken. Door de zonde (ongehoorzaamheid aan God) werd de relatie met God verstoord en werd het onmogelijk voor de 'onheilige' mens om dicht bij de 'heilige' God te komen. Vervolgens zie je dat God er alles aan doet om die relatie, dat oorspronkelijke contact tussen God en mens, te herstellen. Door de komst van Jezus - de zoon van God - bijvoorbeeld. Het is overduidelijk dat God niets liever wil dan contact met mensen. Hij is een God van relatie, van gesprek.
Op grond van de bijbel kun je concluderen dat God vandaag nog steeds tot mensen wil spreken. Hij is niet een God die alleen op een algemene manier door de bijbel spreekt, maar Hij wil ook heel persoonlijk in specifieke situaties spreken (hoewel Hij nooit Zijn eerder gesproken woorden in de bijbel zal tegenspreken). Ook de praktijk laat zien dat dit het geval is: vandaag de dag kennen veel christenen God als een sprekende God.
God kan op allerlei manieren tot je spreken maar het is niet altijd vanzelfsprekend dat je als christen het spreken van God kent. Je kunt Gods stem wel leren verstaan als je daarvoor open staat. God dringt Zijn spreken namelijk meestal niet op, vaak "fluistert" Hij. Toch lijkt het voor een christen essentieel dat je die dialoog met God kent. Groeien als christen betekent ook de stem van God leren verstaan."
(Bron : Vragen Helpdesk Live) |
