Waarom zijn bepaalde bijbelgedeelten in het Aramees geschreven?

Enkele delen van het Hebreeuwse Oude Testament zijn in het Aramees geschreven. Vanaf 500 v.Chr. werd het Hebreeuws geleidelijk verdrongen door het Aramees. Enkele jonge gedeelten van het Oude Testament zijn daarom in die taal geschreven. Het Aramees is sterk verwant met het Hebreeuws en wordt met dezelfde lettertekens geschreven. De Aramese gedeelten in het Oude Testament zijn:

Genesis 31:47

In Genesis 31:47 is een plaatsnaam gespeld in het Aramees, waarmee wordt aangegeven dat dit de taal was die Laban sprak: ‘Laban noemde de steenhoop Jegar-Sahaduta [deze naam is in het Aramees geschreven], Jakob noemde hem Gal-Ed.’ Om aan te geven dat er in deze zin een naam in de Aramese spelling voorkomt, vertaalt De Nieuwe Bijbelvertaling: ‘Laban noemde de steenhoop in zijn taal Jegar-Sahaduta, Jakob noemde hem Gal-Ed.’

Jeremia 10:11

Jeremia 10:11 is een vers in het Aramees binnen een Hebreeuwse tekst. Waarom staat dit vers opeens in het Aramees, terwijl het voorafgaande en volgende in het Hebreeuws is? Die vraag is moeilijk te beantwoorden. Wel is het vrij duidelijk dat dit vers pas later aan gedeelte Jeremia 10:2-16 is toegevoegd. Daar gebeurde misschien in de periode dat men meer Aramees sprak en schreef dan Hebreeuws. Van het boek Jeremia zijn er twee verschillende versies bekend: een lange en een korte. In de korte versie stond de tekst van Jeremia 10:11 niet; wel in de lange versie. In de Bijbel is de lange versie van Jeremia opgenomen. Zie: Terug achter de Masoretische tekst.

Ezra 4:8-6:18 en 7:12-26

Enkele delen van het boek Ezra zijn in het Aramees geschreven. De rest is in het Hebreeuws. Dat de tekst opeens overgaat op het Aramees heeft duidelijk te maken met brieven die in de tekst geciteerd worden. De rijkstaal van het Perzische bestuur was Aramees. Logisch dus dat de brieven en documenten geciteerd in Ezra 4:9-16, 4:17b-22, 5:6-17, 6:3-5 en 6:6-12 in het Aramees zijn geschreven. Maar heel vreemd is het dat ook het verhaal rondom de brieven opeens in het Aramees is: Ezra 4:8, 4:17a, 4:23-5:5, 6:1-2 en 6:13-18. Een vergissing van de auteur? Of zou er sprake zijn van verschillende bronnen die door de auteur van het boek Ezra met elkaar zijn gecombineerd? Bij het tweede stuk in het Aramees zijn de overgangen een stuk logischer. Ezra 7:12-26 is in het Aramees en dit is precies de tekst van de brief van de Perzische koning Artaxerxes die hier wordt geciteerd.

Daniël 2:4b-7:28

De overgang van Hebreeuws naar Aramees in Daniël 2:4 is enigszins logisch. De wijze Chaldeeën spreken tot de Babylonische koning, en wat zij zeggen, vanaf Daniël 2:4b, is geschreven in het Aramees. Dat klopt, kun je zeggen, want deze mensen spraken echt geen Hebreeuws tegen de Babylonische koning! Aan de andere kant is het vreemd dat de koning in Daniël 2:3 tegen deze zelfde mensen spreekt, maar dat de tekst daar gewoon Hebreeuws is. Bovendien, als het verhaal verder gaat in Daniël 2:5a, 2:7a, 2:8a, 2:10a, 2:12-15 etc. zou je verwachten dat de schrijver terugkeert naar het Hebreeuws, maar dat is niet het geval. Tot aan Daniël 7:28, het eind van Daniël 7, vervolgt het boek in het Aramees. Hier is waarschijnlijk sprake van verschillende bronnen die door de auteur van het boek Daniël met elkaar zijn gecombineerd.

Bron : http://www.rondomdebijbel.nl/bronteksten-en-vertalingen/bronteksten/aramees/