Evolutietheorie en ons verstand
Als de evolutietheorie waar zou zijn, dan kan die ons alleen maar een biologische veronderstelling opleveren over hoe de mensen zijn ontstaan. Maar toeval kan domweg geen wiskundige formules voortbrengen. Toeval kan ook geen organismen produceren zoals ons verstand, dat wiskundige formules kan kennen en ontwikkelen. Als onze hersens alleen maar 'bewegende chemicaliën' zijn, dan is elke waarheid die we denken te ontdekken niets meer dan een domme chemische reactie, die niet meer waarheid bevat dan, laten we zeggen, een oprisping. Op dat punt zijn alle chemische reacties aan elkaar gelijk, afgezien van hoe ingewikkeld ze verder mogen zijn.
Zo bezien zou Einstein alleen maar een ingewikkelde boer zijn met al zijn theorieën. Maar waarom gaat zijn theorie dan op in de praktijk? Het succes van zijn formule -en van alle wetenschap- bevestigt de instinctieve voor-onderstellingen die we over het verstand hebben. Ons verstand is meer dan een netwerk van chemische reacties. Het kan rationeel de natuurkundige aspecten van de wereld begrijpen, omdat de wereld zelf rationeel is. En omdat je nu eenmaal geen rationaliteit kunt hebben zonder een rationeel verstand. Daar kom je niet aan door stom toeval. Daarom moet er wel een rationeel verstand achter de fysische wereld bestaan.
Moraliteit
Als moraliteit alleen maar het resultaat is van toeval, alleen maar iets wat een zeker soort primaten nodig had om hen te helpen overleven, dan hebben al onze morele aanspraken geen enkel objectief referentiepunt. Ze zeggen niets over hoe de dingen zijn, maar enkel over de manier waarop wij voelen door toevallige evolutie.
We zeggen wél, dat Hitler deed 'verkeerd' toen hij zes miljoen joden afslachtte, of dat die man 'verkeerd' deed toen hij dat meisje verkrachtte, maar als we in de evolutietheorie geloven, dan bedoelen we eigenlijk te zeggen 'dat we iets niet prettig vinden aanvoelen'. Zijn deze daden niet in tegenspraak met hoe de dingen zouden moeten zijn? Roept dit geen vragen op over hoe het universum in elkaar zit? Moet er niet een morele wet in het heelal zijn of in de structuur van de dingen zelf, die door deze idioten is geschonden?
Zelfbewustzijn
We zijn ons van onszelf bewust en daardoor zijn we vrij. Maar kunnen toevallige chemische reacties, hoe ingewikkeld ze ook mogen zijn, ooit vrij zijn?
Liefde
Het is onverdraaglijk om als persoon te leven in een omgeving die fundamenteel onpersoonlijk is. Dat de natuur schepselen zou kunnen voortbrengen met verlangens die de natuur zelf niet kan vervullen, stemt niet overeen met alles wat we verder weten over de wereld. Dan zou je alweer moeten aannemen dat het gevolg de oorzaak overstijgt en wel op een rampzalige manier. Als het doek waarop de kosmos geschilderd is, ten diepste niet persoonlijk is, zoals wij dat zelf zijn, dan zijn we als vissen op het droge. Dan schreeuwen we wanhopig om water, maar dan is er nooit zoiets als water geweest! Maar hoe kan zo'n toestand dan ooit ontstaan zijn? Waar zou ons verlangen naar iets dat nooit bestaan heeft en nooit zou , kunnen bestaan, dan vandaan moeten komen? De kenmerken van het mens-zijn en de verlangens die opkomen uit het mens-zijn vereisen, dat de diepste oorzaak van het mens-zijn en het verband waarin de mens bestaat, persoonlijk zijn. Dit is tenminste de enige rationele veronderstelling die je kan maken over de kracht'.
Het is heel belangrijk om in te zien dat toeval -louter scheikundige reacties- evenmin moreel kan zijn als rationeel. En aangezien het gevolg niet groter kan zijn dan de oorzaak, moet de 'kracht' die achter de kosmos ligt niet alleen rationeel zijn, maar ook moreel. En daarmee begint die 'kracht' toch wel erg veel op een persoon te lijken.
Het geloof in God is niet alleen een theorie die je voor waar houdt. Het is een relatie. Als je tot geloof in God komt en je vertrouwt in het offer van Jezus Christus als de enige manier om het goed te maken tussen jou en die 'morele kracht' tegenover wie je je ooit zou moeten verantwoorden, ontdek je door ervaring dat er op de verlangens van het mens-zijn wel degelijk 'een antwoord' bestaat. Alles waar het hart naar verlangt, krijgt door het geloof in God niet alleen een verklaring, maar ook zijn vervulling.
|
 |
