Hebreen
12
: 1
t/m 3
Nu wij door zo’n menigte geloofsgetuigen omringd zijn, moeten ook wij de last van de zonde, waarin we steeds weer verstrikt raken, van ons afwerpen en vastberaden de wedstrijd lopen die voor ons ligt. Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger (SV: Leidsman) en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God. Laat tot u doordringen hoe hij standhield toen de zondaars zich zo tegen hem verzetten, opdat u niet de moed verliest en het opgeeft. (NBV-vertaling)
Deze schrijver was herhaaldelijk bij de Spelen geweest. Hij had dicht bij de startlijn gestaan, waar de hardlopers geconcentreerd naar toeliepen op het geschreeuwde bevel van de starter: "Lopers, op uw plaatsen!" Dat was het teken om alle kleding af te leggen (Lopers in de Oudheid trokken al hun kleren uit; ze liepen naakt.) "De last .... van ons afwerpen", zegt de schrijver.
Vandaag de dag dragen atleten speciale kleding die is ontworpen om de luchtwrijving tot een minium te beperken. De kleding zit als een tweede huid. Het schoeisel is superlicht. In een wedstrijd, waar het verschil tussen de eerste en tweede plaats misschien slechts een honderdste seconde bedraagt, zijn het de kleine dingen, zoals een paar gram overbodig gewicht, die het hem doen.
De schrijver stelt Jezus voor als de "één" de koploper. "Ziende op Jezus", schrijft hij, terwijl hij de christengemeenschap met een team hardlopers vergelijkt. De nummer "één" in de wedstrijd waar Hebreeën over schrijft, is de grondlegger en voltooier van ons geloof. Het christelijk geloof begint bij Hem, en wordt door Hem prachtig vorm gegeven, in het bijzonder waar het op veerkracht aankomt. Dat is ook het doel dat de schrijver voor ogen heeft. De nummer "één" van ons geloof, Jezus, werd niet van z'n stuk gebracht door het lichamelijk lijden aan het kruis, en evenmin door de psychische schok die veroorzaakt werd door de vernedering.
Het kruis als straf was voorbehouden aan de zwaarste misdadigers. Een kruisiging was een afschuwelijke manier om te sterven. Het gaat ons verstand te boven, dat de Zoon van God werd onderworpen aan de meest mensonterende behandeling die men in die tijd had bedacht. Toch verdroeg Hij het .... en gaf niet op. Deze boodschap -dat de Nummer Eén van het geloof het niet opgaf- is het hoofdthema van de Hebreeënbrief.
En dan lees je verderop, dat Jezus zich aan de rechterzijde van de troon van God zette. En dat is de zetel van de winnaar, de meest eervolle plek. Ook in de de atletiek worden trofeeën en medailles uitgereikt aan atleten die als eerste, tweede of derde over de finish waren gegaan. Je kunt je haast geen mooier moment in het leven voorstellen dan het moment dat iemand de prijs ontvangt, omdat hij als eerste over de finisch is gegaan. En Jezus was daar. En dan licht de schrijver de betekenis van zijn beeldspraak toe: "Laat tot u doordringen hoe hij standhield .... opdat u niet de moed verliest en het opgeeft."
Bron : "Breng veerkracht in je leven" van Gordon MacDonald, uitgeverij Gideon, blz. 39-43
|
