Is ziekte een straf van God?
Hoewel we, zeker in het Oude Testament, wel zien dat God soms zonde bestraft met ziekte, mogen we er nooit vanuit gaan dat elke ziekte een straf van God voor bepaalde zonden is. Aids lijkt bij uitstek een ziekte te zijn, waarvoor de directe verantwoordelijkheid in het gedrag van mensen zelf ligt. Natuurlijk zijn er uitzonderingen waarbij dit niet het geval is, bijvoorbeeld bij bloedtransfusie.
Maar over het algemeen is de overdracht van deze ziekte direct gerelateerd aan het (zondige) gedrag van de mensen zelf in bijvoorbeeld polygamie en buitenechtelijke sexuele relaties. Het is wat dat betreft eigenlijk niet zozeer een straf van God, maar een logisch gevolg van ons gedrag. Als alle mensen zich aan Gods richtlijnen op seksueel gebied (o.a. monogamie en trouw aan aan één partner) hielden, zou Aids nooit het enorme omvangrijke probleem zijn geworden dat het vandaag de dag is. Wij mensen zijn hier dus zelf verantwoordelijk voor. Het is daarom oneerlijk om God de schuld te geven van Aids. De enige bij wie we de schuld in de schoenen kunnen schuiven, is de mens zelf.
We zien bij God dan ook niet een houding als die van een meedogenloze rechter ten opzichte van Aids, maar veeleer die van een liefhebbende en bewogen Vader. Hoewel Hij het gedrag wat (in de meeste gevallen) besmetting met HIV heeft veroorzaakt zeker afkeurt, heeft Hij veel liefde en bewogenheid voor degenen die lijden aan Aids. Daarbij leeft Hij net zoveel mee met mensen die door hun eigen fouten Aids hebben gekregen, als met mensen die er zelf niets aan konden doen. Als we kijken naar de God van de bijbel, kunnen we ervan uitgaan dat elke ziekte Zijn hart breekt en dat het zien van al het lijden rondom Aids hem veel verdriet doet, ookal hebben de meeste mensen het zichzelf als het ware aangedaan. God voelt niet een soort genoegdoening (eigen schuld, dikke bult). Hij is veel meer verlangend nieuwe kansen te geven. Soms gebeurt het dan ook dat God mensen met Aids geneest.
Bron : Vragen Helpdesk Live
GGD Amsterdam luidt noodklok over toename soa's (3 april 2009)
AMSTERDAM - Het aantal mensen in Amsterdam dat geïnfecteerd is met seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) als hiv, chlamydia, syfilis en hepatitis C is in het afgelopen jaar sterk toegenomen. Dat blijkt uit vrijdag gepubliceerde cijfers van de GGD Amsterdam. De gezondheidsdienst maakt zich zorgen over de voortdurende stijging en is bang voor een piek vergelijkbaar met die van midden jaren tachtig.
De hoofdstedelijke GGD registreerde in 2008 het grootste aantal nieuwe hiv-diagnosen ooit: 178. Dat is bijna de helft van alle landelijk gerapporteerde besmettingen.
Hierbij speelt wel een rol dat de GGD meer mensen dan ooit op hiv testte. Syfilis (15 procent meer) en hepatitis C zijn vooral gestegen onder homoseksuele mannen. Onder jongeren jonger dan twintig jaar is het aantal gevallen van chlamydia sterk gestegen. Vooral de toename van hepatitis C (een ziekte die wordt overgedragen door bloedcontact) onder homoseksuele mannen is een probleem, legt hoofd infectieziekten van de GGD Han Fennema uit. "We zien de ziekte steeds vaker bij mannen die ook al met hiv geïnfecteerd zijn. Maar een deel van deze groep kan succesvol behandeld worden, circa 60 procent. Hepatitis C kan onbehandeld leiden tot ernstige complicaties, zoals leverkanker; dragers van beide virussen hebben dus een serieus probleem." Een mogelijke verklaring voor het groeiende aantal mensen met een soa in de hoofdstad is de afgenomen angst voor aids. "De afname van het aantal soa's in de loop van de jaren tachtig liftte mee op de angst voor hiv. Dat virus is nu veel beter te behandelen, waardoor het risicogedrag weer toeneemt. De trends die we zien, baren ons zorgen" aldus Fennema.
Feiten
"Hoewel we al veel doen - in 2008 werden 28.000 mensen nagekeken op de speciale soa-poli - krijgen we de laatste tijd steeds sterker het gevoel dat we achter de feiten aanlopen", zegt Fennema. "Soa-preventie is weer hard nodig." Hoe die preventie precies vorm moet krijgen, weet de GGD nog niet. Het steeds meer testen van mogelijke geïnfecteerden, zoals de GGD de laatste jaren doet, is volgens Fennema niet langer genoeg. "Daar gaan we de strijd niet mee winnen. Dat kunnen we alleen als men zich bewust is van de huidige risico's en we het aantal mensen dat aan onbeschermde anale seks doet kunnen verminderen."
|
 |
